Renta wdowia – nowe świadczenie ZUS od 2025 roku

Kobieta trzymająca skarbonkę.

Co zmienia się od 2025 roku? Nowe wsparcie dla wdów i wdowców

Czy można połączyć własną emeryturę lub rentę z rentą rodzinną po zmarłym małżonku? Od 2025 roku będzie to możliwe! Wprowadzona przez ZUS renta wdowia pozwoli osobom, które straciły współmałżonka, na uzyskanie dodatkowego wsparcia finansowego. Nowe przepisy szczególnie mogą zainteresować seniorów oraz osoby z niepełnosprawnościami, które do tej pory miały ograniczone możliwości korzystania z rent rodzinnych.

Dla kogo jest renta wdowia?

Świadczenie to skierowane jest do wdów i wdowców, którzy:

  • ukończyli 60 lat (kobiety) lub 65 lat (mężczyźni),
  • byli w związku małżeńskim ze zmarłym współmałżonkiem do dnia jego śmierci,
  • mają prawo do renty rodzinnej lub własnej emerytury/renty, ale chcieliby skorzystać z dodatkowego wsparcia,
  • nie zawarli ponownego związku małżeńskiego.

Dodatkowo osoby, które stały się niezdolne do pracy jeszcze za życia małżonka, mogą ubiegać się o świadczenie bez względu na wiek.

Jakie świadczenie można otrzymać?

W ramach renty wdowiej wdowy i wdowcy mogą wybrać jedną z dwóch opcji:

  1. 100% własnego świadczenia (np. emerytury) + 15% renty rodzinnej po małżonku,
  2. 100% renty rodzinnej (po zmarłym małżonku) + 15% własnej emerytury lub renty.

Co ważne, od 1 stycznia 2027 roku druga część świadczenia wzrośnie do 25%.

Czy renta wdowia podlega ograniczeniom?

Tak, maksymalna łączna wysokość świadczeń nie może przekroczyć trzykrotności najniższej emerytury. W 2024 roku najniższa emerytura wynosi 1780,96 zł brutto, co oznacza, że limit świadczenia w ramach renty wdowiej wyniesie 5342,88 zł brutto. Kwoty te mogą ulec zmianie w 2025 r. po waloryzacji.

Przykłady wyliczeń:

  • Przykład 1: Osoba otrzymuje 2500 zł emerytury, a renta rodzinna po zmarłym małżonku wynosi 3000 zł. Może wybrać:
    • 2500 zł + 15% z 3000 zł = 2950 zł miesięcznie
    • 3000 zł + 15% z 2500 zł = 3375 zł miesięcznie
  • Przykład 2: Osoba ma 2000 zł renty rodzinnej i 2200 zł własnej emerytury. Może otrzymać:
    • 2200 zł + 15% z 2000 zł = 2500 zł
    • 2000 zł + 15% z 2200 zł = 2330 zł

Czy renta wdowia podlega opodatkowaniu?

Tak. Renta wdowia, podobnie jak inne świadczenia ZUS, podlega:

  • podatkowi dochodowemu (PIT),
  • składce zdrowotnej.

To oznacza, że kwoty brutto będą niższe po potrąceniu tych obowiązkowych należności. Przed wyborem warto sprawdzić, ile faktycznie zostanie “na rękę”.

Jak ubiegać się o rentę wdowią?

Krok po kroku:

  1. Złóż wniosek – od 1 stycznia 2025 roku będzie można składać wnioski w ZUS.
  2. Przedstaw wymagane dokumenty:
    • odpis aktu zgonu małżonka,
    • dokumenty potwierdzające prawo do renty rodzinnej lub własnego świadczenia,
    • dowód osobisty.
  3. Oczekuj na decyzję ZUS – pierwsze wypłaty powinny nastąpić najpóźniej do 1 lipca 2025 roku.

Dlaczego renta wdowia to ważna zmiana?

To pierwsze tego typu świadczenie w Polsce, które pozwala na częściowe połączenie dwóch różnych źródeł dochodu. Wcześniej wdowy i wdowcy musieli wybierać – albo własna emerytura, albo renta rodzinna. Teraz mogą otrzymać dodatkowe środki, co poprawi ich sytuację finansową.


Źródła:

 

Świadczenie wspierające 2025 – komu przysługuje i jak je otrzymać?

ilustracja artykułu o świadczeniu wspierającym dla osób z niepełnosprawnościami

Świadczenie wspierające od 2025 roku – co warto wiedzieć?

Od 1 stycznia 2025 roku w Polsce rozpocznie się drugi etap wprowadzania świadczenia wspierającego. To ważna zmiana dla osób z niepełnosprawnościami, której celem jest zapewnienie dodatkowego wsparcia finansowego i poprawa jakości ich życia. Jak działa ten program? Kto może się ubiegać o pomoc? Wyjaśniamy najważniejsze szczegóły.


Czym jest świadczenie wspierające?

Świadczenie wspierające to forma pomocy finansowej, skierowana do dorosłych osób z niepełnosprawnościami. Ma na celu częściowe pokrycie kosztów związanych z codziennymi potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. Wysokość świadczenia zależy od poziomu potrzeby wsparcia, ocenianego punktowo przez Wojewódzkie Zespoły ds. Orzekania o Niepełnosprawności (WZON).

Przykład: Osoba z niepełnosprawnością, wymagająca wsparcia w codziennych czynnościach, takich jak przygotowanie posiłków czy przemieszczanie się, może otrzymać świadczenie w wysokości adekwatnej do poziomu swoich potrzeb.


Etapy wprowadzania świadczenia wspierającego

Program wdrażany jest etapowo, co umożliwia jego stopniowe dostosowywanie do potrzeb beneficjentów:

  • I etap (od 1 stycznia 2024 roku): Świadczenie dostępne dla osób z najwyższym poziomem potrzeby wsparcia (87–100 punktów).
  • II etap (od 1 stycznia 2025 roku): Rozszerzenie na osoby z poziomem wsparcia ocenionym na 78–86 punktów.
  • III etap (od 1 stycznia 2026 roku): Kolejne rozszerzenie dla osób z poziomem potrzeby wsparcia wynoszącym 70–77 punktów.

Wysokość świadczenia – ile można otrzymać?

Kwota świadczenia jest powiązana z wysokością renty socjalnej, która od 1 marca 2024 roku wynosi 1780,96 zł brutto. Oto, jak procentowy udział renty przekłada się na realne kwoty:

  • 95–100 pkt: 220% renty socjalnej (3920 zł brutto).
  • 90–94 pkt: 180% renty socjalnej (3205 zł brutto).
  • 85–89 pkt: 120% renty socjalnej (2137 zł brutto).
  • 80–84 pkt: 80% renty socjalnej (1424 zł brutto).
  • 75–79 pkt: 60% renty socjalnej (1068 zł brutto).
  • 70–74 pkt: 40% renty socjalnej (712 zł brutto).

Jak ubiegać się o świadczenie?

Procedura ubiegania się o świadczenie jest dwuetapowa:

  1. Ustalenie poziomu potrzeby wsparcia: Wniosek należy złożyć w WZON. Decyzja o przyznanej liczbie punktów jest kluczowa, ponieważ determinuje prawo do świadczenia i jego wysokość.
  2. Złożenie wniosku o świadczenie: Po uzyskaniu decyzji WZON wniosek składa się w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Dokumenty można przesłać wyłącznie elektronicznie – przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS, portal Emp@tia lub bankowość internetową.

Dlaczego warto skorzystać?

Program świadczenia wspierającego to odpowiedź na potrzeby osób z niepełnosprawnościami. Świadczenie może pomóc w:

  • Pokryciu kosztów rehabilitacji.
  • Zakupie sprzętu ortopedycznego lub pomocniczego.
  • Finansowaniu opieki lub wsparcia w codziennych czynnościach.

Przykład: Pani Anna, cierpiąca na zaawansowaną chorobę neurologiczną, dzięki świadczeniu wspierającemu mogła sfinansować regularne sesje z fizjoterapeutą i zakup niezbędnych leków.


Podsumowanie

Drugi etap świadczenia wspierającego to kolejny krok w kierunku zwiększenia pomocy dla osób z niepełnosprawnościami w Polsce. Dzięki niemu jeszcze więcej osób otrzyma dodatkowe wsparcie finansowe, które pozwoli na poprawę jakości życia i zwiększenie samodzielności.

Nie zapominaj, że wnioski można składać już teraz, jeśli spełniasz kryteria. Szczegółowe informacje znajdziesz na stronach ZUS oraz w serwisie rządowym gov.pl.