PFRON – IPON – Randki Dla Osób Niepełnosprawnych

Jak uzyskać dofinansowanie do remontu łazienki dla osób z niepełnosprawnościami?

Wstęp

Wyobraź sobie, że każdego dnia musisz pokonywać przeszkody we własnym domu. Dla wielu osób z niepełnosprawnościami korzystanie z łazienki może być prawdziwym wyzwaniem – wysokie progi, brak uchwytów, za wąskie drzwi. Dzięki dofinansowaniu z PFRON możliwe jest dostosowanie przestrzeni do ich indywidualnych potrzeb. Sprawdź, kto może ubiegać się o to wsparcie i jak złożyć wniosek krok po kroku.

Kto może otrzymać dofinansowanie?

Dofinansowanie do likwidacji barier architektonicznych, w tym remontu łazienki, jest przeznaczone dla:

Osób z niepełnosprawnościami posiadających orzeczenie o znacznym, umiarkowanym lub lekkim stopniu niepełnosprawności, które mają trudności w poruszaniu się.
Rodziców lub opiekunów dzieci z niepełnosprawnościami, które wymagają dostosowania przestrzeni domowej.
Osób, które są właścicielami nieruchomości, użytkownikami wieczystymi lub najemcami (w tym przypadku wymagana jest pisemna zgoda właściciela lokalu).

Jakie kwoty dofinansowania można otrzymać?

Kwota dofinansowania zależy od zakresu prac oraz sytuacji wnioskodawcy:

Maksymalnie do 95% kosztów inwestycji, ale nie więcej niż piętnastokrotność przeciętnego wynagrodzenia w Polsce.
Minimalny wkład własny wynosi 5% kosztów realizacji prac.

Warto zaznaczyć, że dostępne środki mogą się różnić w zależności od powiatu, dlatego najlepiej sprawdzić aktualne limity w swoim Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR) lub Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej (MOPS).

Jakie koszty kwalifikują się do dofinansowania?

Dofinansowanie może obejmować różne prace mające na celu ułatwienie funkcjonowania osobom z niepełnosprawnościami. W zależności od potrzeb, środki mogą być przeznaczone na:

Usunięcie progów i poszerzenie drzwi,
Montaż uchwytów i poręczy,
Instalację pryszniców bezprogowych,
Zakup i montaż podnośników,
Instalację systemów sterowania (np. automatyczne drzwi),
Adaptację kuchni i innych pomieszczeń do potrzeb osoby z niepełnosprawnością,
Modernizację oświetlenia i instalacji elektrycznych, by dostosować je do specyficznych wymagań użytkownika,
Wymianę posadzek na antypoślizgowe, co zmniejsza ryzyko upadków,
Instalację systemów sygnalizacji alarmowej dla osób z ograniczoną mobilnością.

Ważne jest, aby wszystkie zmiany miały na celu realną poprawę funkcjonowania osoby z niepełnosprawnością i były zgodne z wytycznymi PCPR.

Jak złożyć wniosek o dofinansowanie?

Przygotuj dokumenty:
- Orzeczenie o niepełnosprawności,
- Dokumenty potwierdzające tytuł prawny do nieruchomości lub zgodę właściciela,
- Kosztorys planowanych prac.
Złóż wniosek w PCPR lub MOPS – w odpowiedniej jednostce właściwej dla miejsca zamieszkania.
Poczekaj na decyzję – wnioski są rozpatrywane zgodnie z dostępnością środków i zasadnością planowanych prac.
Podpisz umowę – po akceptacji wniosku należy podpisać umowę określającą warunki dofinansowania.
Zrealizuj remont – prace można rozpocząć dopiero po akceptacji wniosku. W wielu przypadkach wymagane jest udokumentowanie ich realizacji poprzez faktury i zdjęcia.

Najczęstsze błędy przy składaniu wniosków

Proces aplikacji o dofinansowanie może być wymagający, dlatego warto zwrócić uwagę na najczęstsze błędy, które mogą prowadzić do odrzucenia wniosku:

Brak kompletu dokumentów – np. brak zgody właściciela lokalu lub niepełne zaświadczenia.
Niepoprawnie sporządzony kosztorys – warto skonsultować go z fachowcem.
Zbyt ogólne uzasadnienie potrzeby dofinansowania – warto jasno przedstawić trudności, jakie wynikają z braku dostosowań.
Niezgodność planowanych prac z rzeczywistymi potrzebami osoby z niepełnosprawnością – lepiej przedstawić dokładne argumenty, dlaczego konkretne zmiany są konieczne.

Dodatkowe formy wsparcia

Osoby z niepełnosprawnościami mogą ubiegać się również o:

Dofinansowanie do zakupu sprzętu rehabilitacyjnego, takiego jak wózki inwalidzkie czy protezy,
Wsparcie w ramach programu „Aktywny Samorząd”, obejmujące m.in. dostosowanie pojazdów i edukację,
Świadczenia z MOPS i PCPR, np. dofinansowanie do opieki czy wsparcie finansowe na codzienne potrzeby.

Podsumowanie

Dofinansowanie na remont łazienki to ogromne wsparcie, które pozwala osobom z niepełnosprawnościami na życie w komfortowych warunkach. Dzięki pomocy PFRON i lokalnych instytucji można skutecznie dostosować mieszkanie do swoich potrzeb. Jeśli potrzebujesz takiego wsparcia – nie czekaj, złóż wniosek i zadbaj o swoją niezależność już dziś!

Pamiętaj, że im lepiej przygotowany wniosek, tym większe szanse na pozytywne rozpatrzenie. Śledzenie dostępnych programów oraz regularne sprawdzanie terminów naboru w PCPR lub MOPS może zwiększyć Twoje szanse na uzyskanie wsparcia finansowego.

Źródła:

Czy Prezes PFRON może wszcząć postępowanie po sześciu miesiącach od audytu?

Wstęp

Czy pracodawca, który korzysta ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (ZFRON), może być pociągnięty do odpowiedzialności przez Prezesa PFRON długo po zakończeniu audytu KAS? Sprawa ta przez lata budziła kontrowersje i powodowała niepewność prawną wśród przedsiębiorców. Ostateczne rozstrzygnięcie w tej kwestii zapadło w styczniu 2025 roku, kiedy Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) jednoznacznie określił, że Prezes PFRON ma maksymalnie sześć miesięcy na wszczęcie postępowania po zakończeniu audytu Krajowej Administracji Skarbowej (KAS).

Wyrok ten wprowadza nową rzeczywistość prawną dla przedsiębiorców i jasno wyznacza granice czasowe dla działań kontrolnych. Co oznacza to w praktyce dla firm korzystających z dofinansowania? Jakie skutki może mieć to orzeczenie dla przyszłych kontroli PFRON? Sprawdź, co musisz wiedzieć.

Orzeczenie NSA – sześciomiesięczna granica dla Prezesa PFRON

Przełomowe wyroki

Naczelny Sąd Administracyjny wydał dwa kluczowe wyroki 30 stycznia 2025 roku (sygn. akt III FSK 727/23 oraz III FSK 1111/23), w których jednoznacznie stwierdził, że Prezes PFRON nie może wszcząć postępowania wobec pracodawcy po upływie sześciu miesięcy od zakończenia audytu KAS. Jest to istotne rozstrzygnięcie, ponieważ dotychczasowa praktyka PFRON często polegała na wszczynaniu postępowań nawet kilka lat po zakończeniu kontroli, co powodowało ogromne komplikacje prawne dla pracodawców.

Jak liczy się termin?

NSA orzekł, że sześciomiesięczny termin na wszczęcie postępowania liczy się od momentu zakończenia audytu Krajowej Administracji Skarbowej, a nie od momentu doręczenia decyzji czy podpisania protokołu. Oznacza to, że nawet jeśli pracodawca nie otrzymał formalnego wezwania do zapłaty, po sześciu miesiącach Prezes PFRON traci możliwość wszczęcia postępowania.

Podstawą tego rozstrzygnięcia był art. 165b §1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że organ podatkowy ma sześć miesięcy na wszczęcie postępowania od zakończenia kontroli podatkowej. NSA uznał, że ten sam termin powinien obowiązywać w przypadku PFRON.

Co to oznacza dla pracodawców?

Ochrona przed przewlekłością postępowań

Dotychczasowa praktyka PFRON budziła liczne kontrowersje, ponieważ zdarzały się przypadki, w których postępowania były wszczynane nawet kilka lat po zakończeniu audytu, co prowadziło do wieloletniej niepewności prawnej firm. Orzeczenie NSA oznacza, że:

Pracodawcy mają teraz jasność co do maksymalnego okresu, w którym PFRON może podjąć działania kontrolne.
Organy nie mogą bezterminowo odkładać decyzji o wszczęciu postępowania, co poprawia przewidywalność systemu.
Przedsiębiorcy mogą lepiej planować swoją działalność bez obawy o nagłe konsekwencje finansowe wiele lat po zakończeniu audytu.

Jakie kroki powinien podjąć pracodawca?

Aby skutecznie zabezpieczyć się przed ewentualnymi problemami w przyszłości, warto:

Dokładnie dokumentować sposób wydatkowania środków ZFRON i prowadzić szczegółową ewidencję.
Monitorować terminy audytów KAS, aby w razie potrzeby móc wskazać datę, od której liczy się sześciomiesięczny termin.
W przypadku otrzymania wezwania po sześciu miesiącach – powoływać się na orzeczenie NSA, które jasno wskazuje, że wszczęcie postępowania po tym czasie jest niezgodne z prawem.

Stanowisko ekspertów i możliwe skutki orzeczenia

Możliwe zmiany legislacyjne

Eksperci wskazują, że wyroki NSA mogą wywołać szeroko zakrojone zmiany legislacyjne. Możliwe scenariusze obejmują:

Doprecyzowanie przepisów ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej w zakresie procedur kontrolnych PFRON.
Zmiany w rozporządzeniach wykonawczych, aby lepiej określić granice czasowe na działania kontrolne Funduszu.
Wprowadzenie systemu automatycznego informowania pracodawców o zakończeniu audytów, aby uniknąć sporów dotyczących liczenia terminów.

Reakcja PFRON

Na chwilę obecną PFRON nie wydał oficjalnego stanowiska w tej sprawie, ale można spodziewać się, że instytucja ta będzie zmuszona dostosować swoje procedury do wytycznych NSA. W przyszłości może to oznaczać większą transparentność działań kontrolnych i lepszą ochronę praw przedsiębiorców.

Podsumowanie

Wyroki NSA z 30 stycznia 2025 r. stanowią przełom w podejściu do terminów wszczynania postępowań przez Prezesa PFRON. Od teraz sześciomiesięczna granica obowiązuje jako kluczowy element ochrony pracodawców przed przewlekłością postępowań. Dla przedsiębiorców oznacza to większą pewność prawną, ale również konieczność dokładnego monitorowania działań kontrolnych.

Orzeczenie NSA może być również początkiem szerszych zmian legislacyjnych, które wpłyną na sposób działania PFRON i podejście do rozliczeń ze środków ZFRON. Pracodawcy powinni na bieżąco śledzić rozwój sytuacji, aby móc skutecznie bronić swoich praw.

Źródła:

Dlaczego warto zatrudniać osoby z niepełnosprawnościami? Fakty i korzyści

Mężczyzna na wózku inwalidzkim pracujący przy komputerze w biurze, obok współpracowniczka. Przykład inkluzywności w miejscu pracy i zatrudniania osób z niepełnosprawnościami.

Wstęp

Czy wiesz, że zatrudnienie osoby z niepełnosprawnością może przynieść Twojej firmie nie tylko korzyści społeczne, ale i finansowe? Wielu pracodawców wciąż nie zdaje sobie sprawy, jak duży potencjał drzemie w osobach z niepełnosprawnościami. Przełamując stereotypy, firmy zyskują lojalnych i zaangażowanych pracowników oraz konkretne wsparcie finansowe. Sprawdź, dlaczego warto otworzyć drzwi swojej firmy dla osób z niepełnosprawnościami.

W dzisiejszym świecie coraz więcej przedsiębiorców dostrzega zalety różnorodności w zespołach pracowniczych. Osoby z niepełnosprawnościami nie tylko wzbogacają miejsce pracy o nowe perspektywy, ale także przyczyniają się do budowania bardziej otwartego i tolerancyjnego społeczeństwa. Dlatego warto przeanalizować, jakie konkretne korzyści wynikają z zatrudniania tych osób.

Korzyści finansowe dla pracodawców

Dofinansowanie wynagrodzeń

Pracodawcy mogą otrzymać miesięczne dofinansowanie do wynagrodzeń osób z niepełnosprawnościami. Wysokość wsparcia zależy od stopnia niepełnosprawności pracownika:

Znaczny stopień niepełnosprawności – 2760 zł
Umiarkowany stopień niepełnosprawności – 1550 zł
Lekki stopień niepełnosprawności – 575 zł

Dodatkowe wsparcie finansowe przysługuje w przypadku osób z określonymi schorzeniami, co jeszcze bardziej zwiększa atrakcyjność zatrudniania takich pracowników:

Znaczny stopień niepełnosprawności – dodatkowe 1380 zł (razem 4140 zł)
Umiarkowany stopień niepełnosprawności – dodatkowe 1035 zł (razem 2585 zł)
Lekki stopień niepełnosprawności – dodatkowe 690 zł (razem 1265 zł)

Jakie schorzenia kwalifikują się do dodatkowego wsparcia?

Dodatkowe dofinansowanie przysługuje w przypadku pracowników z tzw. schorzeniami specjalnymi, które obejmują:

choroby psychiczne,
upośledzenie umysłowe,
całościowe zaburzenia rozwojowe (np. autyzm),
epilepsję,
schorzenia narządu wzroku (osoby niewidome).

Dzięki temu pracodawcy, którzy zatrudniają osoby z tymi schorzeniami, mogą otrzymać większe wsparcie finansowe, co ułatwia ich integrację na rynku pracy.

Warto pamiętać, że proces uzyskania dofinansowania wymaga spełnienia określonych warunków, takich jak zgłoszenie pracownika do PFRON oraz terminowe składanie wymaganych dokumentów. Przedsiębiorcy, którzy zdecydują się na ten krok, mogą liczyć na stabilne i długofalowe wsparcie finansowe.

Zwrot kosztów przystosowania stanowiska pracy

Firmy mogą ubiegać się o zwrot kosztów związanych z dostosowaniem stanowiska pracy do potrzeb osoby z niepełnosprawnością. Refundacja obejmuje m.in. adaptację pomieszczeń, zakup specjalistycznego sprzętu czy dostosowanie narzędzi do pracy. Warunkiem otrzymania wsparcia jest utrzymanie zatrudnienia pracownika przez co najmniej 36 miesięcy.

Inwestycja w dostosowanie stanowiska pracy nie tylko pozwala na pełne wykorzystanie potencjału zatrudnionych osób, ale również przyczynia się do poprawy ergonomii i komfortu pracy dla całego zespołu. Wiele nowoczesnych rozwiązań technologicznych, takich jak regulowane biurka czy oprogramowanie wspomagające, przynosi korzyści wszystkim pracownikom.

Ulgi w składkach na PFRON

Jeśli firma zatrudnia co najmniej 25 pracowników i nie osiąga wskaźnika 6% zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami, zobowiązana jest do wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON). Zatrudniając osoby z niepełnosprawnościami, można te wpłaty zmniejszyć lub całkowicie ich uniknąć.

Zmniejszenie kosztów związanych z obowiązkowymi składkami to istotna zachęta dla pracodawców, zwłaszcza w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw, gdzie każda oszczędność ma duże znaczenie. Dzięki temu zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami staje się nie tylko aktem społecznej odpowiedzialności, ale również elementem strategii finansowej.

Społeczne i wizerunkowe korzyści zatrudniania osób z niepełnosprawnościami

Wzrost zaangażowania i lojalności pracowników

Osoby z niepełnosprawnościami często wykazują ponadprzeciętne zaangażowanie w wykonywaną pracę. Ich determinacja i motywacja mogą stać się inspiracją dla całego zespołu, co pozytywnie wpływa na atmosferę w firmie.

Warto zauważyć, że różnorodne zespoły charakteryzują się wyższym poziomem kreatywności oraz zdolnością do rozwiązywania problemów. Pracownicy uczą się wzajemnego szacunku i lepiej współpracują, co przekłada się na większą efektywność działania firmy.

Pozytywny wizerunek firmy

Firmy zatrudniające osoby z niepełnosprawnościami są postrzegane jako odpowiedzialne społecznie, co może przyciągać zarówno klientów, jak i partnerów biznesowych. Współczesne społeczeństwo coraz częściej zwraca uwagę na etyczne aspekty działalności przedsiębiorstw, a działania prospołeczne mogą przekładać się na wzrost zaufania do marki.

Pracodawcy, którzy podejmują inicjatywy związane z inkluzją i dostępnością, mogą również liczyć na większe zainteresowanie ze strony instytucji publicznych oraz fundacji zajmujących się wsparciem osób z niepełnosprawnościami. Współpraca z tymi organizacjami może otworzyć nowe możliwości rozwoju dla firmy.

Dostęp do szerszego rynku klientów

Zatrudniając osoby z niepełnosprawnościami, firma może lepiej zrozumieć potrzeby tej grupy społecznej i dostosować swoje produkty oraz usługi do ich oczekiwań. To otwiera nowe możliwości biznesowe i pozwala wyróżnić się na rynku.

Współczesne firmy coraz częściej wdrażają rozwiązania dostępnościowe nie tylko ze względów prawnych, ale także jako sposób na zdobycie przewagi konkurencyjnej. Uwzględnienie perspektywy osób z niepełnosprawnościami w projektowaniu usług i produktów może przynieść realne zyski.

Podsumowanie

Decyzja o zatrudnianiu osób z niepełnosprawnościami to krok w stronę budowania różnorodnego i bardziej inkluzywnego miejsca pracy. Korzyści finansowe, poprawa wizerunku firmy oraz wzrost zaangażowania zespołu to tylko niektóre z powodów, dla których warto otworzyć się na tę grupę pracowników. Warto przełamywać bariery i dawać szansę osobom, które mogą wnieść do firmy nowe perspektywy i wartości.

Źródła:

Dłuższe orzeczenia o niepełnosprawności – zmiany na 2025 rok i ich konsekwencje

Wstęp

Orzeczenie o niepełnosprawności to kluczowy dokument dla wielu osób z niepełnosprawnościami oraz ich opiekunów. Decyduje ono o dostępie do świadczeń, ulg oraz wsparcia socjalnego. W ostatnich latach system orzekania budził wiele kontrowersji – zarówno ze względu na długie kolejki, jak i częste przypadki wydawania orzeczeń na bardzo krótki okres, co zmuszało osoby niepełnosprawne do wielokrotnego przechodzenia przez skomplikowaną procedurę.

W 2025 roku mają wejść w życie zmiany wydłużające okres obowiązywania orzeczeń. Wprowadzenie dłuższych orzeczeń ma na celu uproszczenie systemu oraz zmniejszenie obciążenia administracyjnego dla osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin. Czy jednak te zmiany rzeczywiście rozwiążą najważniejsze problemy? Przeanalizujemy plusy i minusy reformy oraz ich potencjalny wpływ na życie osób niepełnosprawnych.

Co się zmienia w systemie orzecznictwa?

Według zapowiedzi Rzecznika Praw Dziecka oraz Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, kluczowe zmiany obejmują:

Wydłużenie okresu ważności orzeczeń – zamiast krótkoterminowych decyzji, osoby z trwałymi schorzeniami mają otrzymywać orzeczenia na dłuższy czas.
Zmniejszenie liczby ponownych komisji lekarskich – mniej formalności i dłuższy okres ważności dokumentów oznacza mniej stresu dla osób niepełnosprawnych oraz ich rodzin.
Lepsza kontrola nad wydawaniem orzeczeń – zmiany mają również na celu poprawę jakości ocen lekarskich, by lepiej odpowiadały rzeczywistym potrzebom pacjentów.
Lepsza dostępność dla nowych wnioskodawców – osoby, które po raz pierwszy starają się o orzeczenie, mogą skorzystać z uproszczonych procedur w przypadku jednoznacznych diagnoz.
Większa przejrzystość procedur – planowane są zmiany w systemie odwoławczym, które mają zapewnić większą sprawiedliwość w procesie przyznawania orzeczeń.

Plusy reformy

1. Mniej stresu dla osób niepełnosprawnych i ich rodzin

Częste odnawianie orzeczeń, szczególnie w przypadku osób z nieodwracalnymi schorzeniami, było jednym z największych problemów obecnego systemu. Dłuższe orzeczenia oznaczają mniej formalności, co pozwoli skupić się na leczeniu i codziennym życiu zamiast biurokracji.

2. Zmniejszenie obciążenia dla systemu orzeczniczego

Zbyt częste komisje powodowały kolejki i długi czas oczekiwania na decyzję. Wydłużenie okresu ważności orzeczeń może odciążyć lekarzy i przyspieszyć procedury dla nowych wnioskodawców.

3. Większa stabilność finansowa dla osób z niepełnosprawnościami

Wiele świadczeń, np. renta socjalna czy świadczenie pielęgnacyjne, jest uzależnionych od ważności orzeczenia. Krótkoterminowe decyzje powodowały ryzyko przerw w wypłatach świadczeń, co było ogromnym problemem dla wielu rodzin. Dłuższe orzeczenia oznaczają większą pewność finansową.

4. Poprawa sytuacji dzieci z niepełnosprawnościami

Rodziny dzieci z poważnymi schorzeniami często musiały co kilka lat ponownie udowadniać, że dziecko nadal wymaga opieki. Dłuższe orzeczenia dadzą im większy spokój i pewność co do przyszłości.

5. Możliwość integracji osób niepełnosprawnych na rynku pracy

Osoby posiadające długoterminowe orzeczenia mogą łatwiej planować swoją przyszłość zawodową oraz korzystać ze wsparcia w zatrudnieniu.

Minusy reformy

1. Ryzyko nierzetelnych decyzji

Czy komisje będą wydawać orzeczenia na dłużej w sposób sprawiedliwy? Istnieje ryzyko, że część osób nadal będzie otrzymywać je na krótszy okres.

2. Brak kompleksowej reformy systemu orzekania

Eksperci wskazują, że wydłużenie ważności orzeczeń to tylko część problemu. System wciąż wymaga ujednolicenia i poprawy kryteriów oceny.

3. Możliwe utrudnienia dla nowych wnioskodawców

Większa liczba orzeczeń długoterminowych może wydłużyć czas oczekiwania na pierwsze orzeczenie.

4. Brak rozwiązań dla dorosłych opiekunów

Reforma skupia się głównie na dzieciach i osobach z trwałymi niepełnosprawnościami, ale nie rozwiązuje problemu dorosłych opiekunów, którzy często są wykluczeni z systemu wsparcia.

5. Brak dostosowania orzeczeń do zmieniającego się stanu zdrowia

Niektóre schorzenia postępują, a brak regularnych komisji może prowadzić do niewłaściwego dostosowania pomocy i świadczeń.

Co dalej?

Zmiany w systemie orzekania to krok w dobrym kierunku, ale nadal jest wiele do zrobienia. Kluczowe pytania, na które wciąż brakuje odpowiedzi, to:

Czy system będzie bardziej elastyczny i uwzględni indywidualne potrzeby?
Czy reforma obejmie również uproszczenie procedur dla osób dorosłych?
Jakie mechanizmy kontrolne zostaną wprowadzone, by uniknąć błędnych decyzji?
Czy planowane zmiany wpłyną na czas oczekiwania na orzeczenie?

Podsumowanie

Wydłużenie ważności orzeczeń o niepełnosprawności to zmiana, która może przynieść wiele korzyści osobom z niepełnosprawnościami oraz ich rodzinom. Zmniejszenie liczby ponownych komisji, stabilność finansowa i mniejsze obciążenie systemu orzecznictwa to zdecydowane plusy reformy. Jednak nadal istnieją obawy dotyczące sprawiedliwości wydawania długoterminowych orzeczeń oraz braku kompleksowej reformy całego systemu.

Czy te zmiany wystarczą, by ułatwić życie osobom z niepełnosprawnościami? A może potrzebne są dalsze reformy? Czas pokaże, jak w praktyce sprawdzą się nowe przepisy.

Źródła

Polityka Zdrowotna – Rzecznik Praw Dziecka o dłuższych orzeczeniach

Jak naprawdę powinien wyglądać program dofinansowania aut dla osób z niepełnosprawnościami?

Wstęp

Już 3 marca 2025 roku rusza kolejny nabór wniosków w ramach programu “Samodzielność – Aktywność – Mobilność!” organizowanego przez PFRON. W teorii ma on umożliwiać osobom z niepełnosprawnościami zakup dostosowanych samochodów, jednak w praktyce wiele osób albo rezygnuje z dofinansowania, albo w ogóle nie kwalifikuje się do wsparcia.

Dofinansowanie może wynosić nawet 300 000 zł, ale program nie odpowiada na rzeczywiste potrzeby większości osób z niepełnosprawnościami. Jedna jego część jest rzeczywiście potrzebna i spełnia swoją rolę, natomiast druga – skierowana do kierowców – budzi wiele kontrowersji.

W tym artykule przyjrzymy się, dla kogo faktycznie jest to dofinansowanie i kto na nim korzysta.

Dla kogo przeznaczone jest dofinansowanie?

Program skierowany jest do dwóch grup osób:

1. Osoby, które nie mogą samodzielnie przesiadać się z wózka na fotel samochodu

Mogą otrzymać dofinansowanie na zakup pojazdów dostosowanych do przewozu osób na wózkach inwalidzkich (z windą lub podjazdem).
Ta część programu jest absolutnie potrzebna i szeroko wykorzystywana przez osoby, które potrzebują takich rozwiązań do codziennego funkcjonowania.

2. Osoby z niepełnosprawnością, które chcą prowadzić samochód

Mogą uzyskać dofinansowanie na pojazdy przystosowane do prowadzenia tylko z pozycji wózka inwalidzkiego.
To rozwiązanie jest bardzo rzadko wykorzystywane – w naszym środowisku nie znamy nikogo, kto faktycznie by z niego skorzystał.

Przejazdy na dłuższych trasach, siedząc na wózku, są po prostu niepraktyczne i niewygodne. Większość kierowców z niepełnosprawnością przesiada się na fotel kierowcy, co daje większy komfort i bezpieczeństwo. Niestety, program całkowicie ignoruje ten aspekt.

PFRON powinien umożliwiać zakup kilkuletnich samochodów i ich adaptację do realnych potrzeb kierowców z niepełnosprawnościami, zamiast finansować drogie rozwiązania, które nie znajdują praktycznego zastosowania.

Czy ktoś korzysta z dofinansowania dla kierowców?

Od momentu uruchomienia programu nie spotkaliśmy żadnej osoby, która skorzystałaby z tego dofinansowania.
Nie znamy żadnego kierowcy z niepełnosprawnością, który faktycznie prowadziłby auto, siedząc na wózku.

Większość osób z ograniczoną mobilnością wybiera rozwiązania umożliwiające przesiadanie się na fotel kierowcy oraz adaptację pojazdu (np. ręczne sterowanie, automatyczna skrzynia biegów, specjalne uchwyty).
Obecny program pomija potrzeby tych osób, przez co skorzystanie z niego w praktyce jest niemożliwe.

Czy program odpowiada na potrzeby niepełnosprawnych, czy na interesy firm?

Od dawna pojawiają się głosy, że program nie został stworzony z myślą o osobach z niepełnosprawnościami, lecz pod kątem firm zajmujących się sprzedażą i adaptacją pojazdów.

Obecny model:

Program koncentruje się głównie na finansowaniu nowych pojazdów, choć wielu beneficjentów wolałoby możliwość wsparcia także o wiele tańszych, kilkuletnich aut dostosowanych do ich potrzeb.
Nie uwzględnia faktycznych potrzeb kierowców z niepełnosprawnościami, ponieważ ogranicza wsparcie jedynie do pojazdów prowadzonych z pozycji wózka.

Dlaczego program powinien być konsultowany z osobami z niepełnosprawnościami?

To osoby na co dzień zmagające się z ograniczeniami najlepiej wiedzą, jakie rozwiązania sprawdzają się w praktyce. Program powinien uwzględniać ich głos, a nie jedynie opinie firm zajmujących się sprzedażą i adaptacją pojazdów.

Najważniejsze potrzeby użytkowników:

Wsparcie zakupu kilkuletnich aut i ich adaptacji do indywidualnych potrzeb.
PFRON preferuje zakup nowych, drogich pojazdów, ale program umożliwia również zakup używanych aut, które jednak często są sprowadzane, mają duży przebieg i mogą generować wysokie koszty eksploatacyjne.
Decyzje dotyczące dofinansowań powinny być oparte na realnych potrzebach kierowców, a nie interesach producentów i firm zajmujących się adaptacją aut.

Problemy z procesem składania wniosków

Wnioski w ramach programu są rozpatrywane w kolejności zgłoszeń, co powoduje ogromną presję na osoby z niepełnosprawnościami. Wielu z nich siedzi od północy przy komputerze, czekając na otwarcie naboru, aby jak najszybciej wysłać swoje zgłoszenie. Przeciążenie serwerów często uniemożliwia skuteczne złożenie wniosku, co prowadzi do frustracji i stresu.

Dodatkowo, nikt nie informuje o rzeczywistych kosztach utrzymania takich pojazdów. Zakup auta za 250 000 – 300 000 zł to dopiero początek wydatków. Roczne ubezpieczenie OC i AC może wynosić od 5 000 do nawet 6 000 zł, a w przypadku bardziej luksusowych modeli lub dodatkowych ubezpieczeń kwoty te mogą być jeszcze wyższe. Konieczne są także regularne przeglądy i serwisowanie w autoryzowanych stacjach, co generuje kolejne wysokie koszty.

Dopiero kiedy beneficjenci stają przed faktem dokonanym, wielu z nich rezygnuje z zakupu, bo okazuje się, że nie stać ich na utrzymanie auta. Osoby otrzymujące rentę rzędu kilku tysięcy złotych miesięcznie nie są w stanie udźwignąć takich kosztów, dlatego mimo przyznanego dofinansowania nie decydują się na realizację zakupu.

Ile pieniędzy jest marnowanych?

Dofinansowanie do jednego samochodu wynosi nawet 300 000 zł. Za tę kwotę można by sfinansować dostosowanie pięciu lub sześciu kilkuletnich samochodów, które odpowiadałyby na rzeczywiste potrzeby większej grupy osób.

Podsumowanie

Program dofinansowania samochodów dla osób z niepełnosprawnościami to cenna inicjatywa, jednak obecne zasady sprawiają, że nie spełnia on swojej roli. Pierwsza część, dotycząca przewozu osób na wózkach, jest niezbędna, natomiast druga – skierowana do kierowców – jest oderwana od rzeczywistości.

Jeśli ten temat jest dla Ciebie ważny, podziel się artykułem, skomentuj go i pomóż nagłośnić problem.
Im więcej osób zwróci na to uwagę, tym większa szansa na zmiany!

Źródła

Nowe świadczenia i waloryzacja dodatków od 1 marca 2025 roku: Co warto wiedzieć?

Wstęp

Od 1 marca 2025 roku w Polsce wprowadzane są pewne zmiany w systemie wsparcia finansowego dla osób z niepełnosprawnościami oraz seniorów. Pojawią się nowe świadczenia, a istniejące dodatki zostaną zwaloryzowane. Wielu oczekiwało tych zmian, choć nie brakuje głosów, że są one niewystarczające. W niniejszym artykule przedstawiamy kluczowe informacje dotyczące nowych zasad, kryteriów uprawniających do wsparcia oraz procedur składania wniosków. Dodatkowo przeanalizujemy, jak te zmiany wpłyną na sytuację finansową beneficjentów i jakie mogą być przyszłe kierunki rozwoju polityki socjalnej.

Nowe świadczenie dla rodziców i opiekunów dzieci z niepełnosprawnościami

Dla kogo?

Od 1 marca 2025 roku wprowadzono nowe świadczenie w wysokości 347 zł miesięcznie, przeznaczone dla rodziców i opiekunów prawnych dzieci uczęszczających do żłobków i przedszkoli. Program ma na celu wsparcie rodzin wychowujących dzieci z niepełnosprawnościami oraz pomoc w pokryciu kosztów związanych z opieką nad dzieckiem.

Świadczenie przysługuje rodzicom i opiekunom prawnym dzieci z orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności, które uczęszczają do placówek opiekuńczych. Jego celem jest ułatwienie godzenia obowiązków opiekuńczych z życiem zawodowym.

Jak złożyć wniosek?

Wnioski można składać od 1 marca do 31 sierpnia 2025 roku. Proces odbywa się elektronicznie za pośrednictwem Systemu Obsługi Wsparcia (SOW), co pozwala uniknąć konieczności wizyty w urzędzie. System oferuje intuicyjny kreator wniosków oraz możliwość przesyłania wymaganych dokumentów w formie elektronicznej.

Aby wniosek został rozpatrzony pozytywnie, należy upewnić się, że wszystkie dokumenty są kompletne i prawidłowo wypełnione. W przypadku braków formalnych ZUS może poprosić o ich uzupełnienie, co wydłuży czas oczekiwania na decyzję.

Waloryzacja dodatku pielęgnacyjnego

Nowa wysokość świadczenia

Dodatek pielęgnacyjny to świadczenie przysługujące osobom uprawnionym do emerytury lub renty, które zostały uznane za całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, a także wszystkim osobom, które ukończyły 75 lat. Od 1 marca 2025 roku jego wysokość wzrasta z 330,07 zł do 348,22 zł, co oznacza podwyżkę o 18,15 zł miesięcznie.

Jak otrzymać dodatek?

Osoby, które ukończyły 75 lat, otrzymują dodatek pielęgnacyjny automatycznie i nie muszą składać wniosku. Osoby z orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, które już pobierają to świadczenie, również otrzymają podwyżkę automatycznie. Nowi wnioskodawcy muszą złożyć wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) wraz z zaświadczeniem lekarskim. Decyzja powinna zostać wydana w ciągu 30 dni od złożenia kompletnego wniosku.

Różnica między dodatkiem a zasiłkiem pielęgnacyjnym

Dodatek pielęgnacyjny i zasiłek pielęgnacyjny to dwa odrębne świadczenia, choć często są mylone. Dodatek pielęgnacyjny przysługuje emerytom i rencistom oraz podlega corocznej waloryzacji. Zasiłek pielęgnacyjny jest przeznaczony dla osób z niepełnosprawnością i dzieci z orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

Obecnie zasiłek pielęgnacyjny wynosi 215,84 zł i nie podlega corocznej waloryzacji – jego wysokość jest weryfikowana co trzy lata. Nie można pobierać obu tych świadczeń jednocześnie.

Czy zmiany są wystarczające?

Choć nowe regulacje to krok w dobrą stronę, wielu ekspertów i organizacji zwraca uwagę, że wsparcie wciąż jest niewystarczające. Wzrost cen leków o 8,4% oraz kosztów opieki domowej o 17% w 2024 roku sprawia, że podwyżka dodatku pielęgnacyjnego o 18,15 zł jest symboliczna.

Dodatkowo, procedury aplikacyjne wciąż bywają skomplikowane. System Obsługi Wsparcia (SOW) ma swoje zalety, ale bywa niestabilny, a decyzje ZUS często trwają dłużej niż deklarowane 30 dni, zwłaszcza w przypadku odwołań. Brak waloryzacji zasiłku pielęgnacyjnego także budzi kontrowersje. W przyszłości warto rozważyć mechanizm corocznej waloryzacji wszystkich świadczeń pielęgnacyjnych, co pozwoliłoby lepiej dostosować je do rosnących kosztów życia.

Podsumowanie

Od 1 marca 2025 roku wprowadzane zostają kolejne modyfikacje w systemie wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami i seniorów. Nowe świadczenie 347 zł miesięcznie wesprze rodziców dzieci uczęszczających do placówek opiekuńczych, a waloryzacja dodatku pielęgnacyjnego przyniesie niewielką, ale istotną podwyżkę dla uprawnionych.

Niestety, skala tych podwyżek jest wręcz karygodnie niska. Wsparcie dla rodzin dzieci z niepełnosprawnościami pozostaje na poziomie, który nie pozwala na realne odciążenie ich budżetu. 347 zł miesięcznie to symboliczna kwota, nieprzystająca do kosztów opieki i terapii. Podobnie, wzrost dodatku pielęgnacyjnego o 18,15 zł miesięcznie to w praktyce groszowa zmiana, która nie nadąża za rzeczywistością ekonomiczną. Rząd nie popisał się w tej kwestii, a beneficjenci tych świadczeń nadal pozostają w trudnej sytuacji finansowej.

Źródła:

Nowe dofinansowanie dla rodziców dzieci z niepełnosprawnościami – nabór wniosków rusza 1 marca 2025!

Wstęp

Od 1 marca 2025 roku ruszył nabór wniosków na nowe świadczenie dla rodziców i opiekunów prawnych dzieci z niepełnosprawnościami. Jest to kolejny krok w ramach programu “Aktywny samorząd”, realizowanego przez PFRON, który ma na celu wspieranie rodzin i osób z niepełnosprawnościami w codziennym życiu. To dofinansowanie może odciążyć budżet wielu rodzin, umożliwiając im łatwiejszy dostęp do opieki nad dziećmi oraz lepszą organizację życia zawodowego i prywatnego. Dowiedz się, kto może skorzystać z nowego wsparcia, jakie są warunki przyznania świadczenia i jak złożyć wniosek.

Czym jest nowe świadczenie?

Nowe świadczenie to forma dofinansowania kosztów opieki nad dzieckiem w żłobku lub przedszkolu. Jest to część Modułu II programu “Aktywny samorząd”, który obejmuje wsparcie edukacyjne i zawodowe osób z niepełnosprawnościami. Program ten jest finansowany przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) i stanowi kluczowy element polityki wspierania rodzin z dziećmi wymagającymi szczególnej opieki.

Maksymalna kwota dofinansowania wynosi do 347 zł miesięcznie, a jej ostateczna wysokość może być uzależniona od innych form wsparcia otrzymywanych przez rodzinę. Ostateczna wysokość świadczenia jest ustalana indywidualnie, uwzględniając potrzeby rodziny oraz inne świadczenia, które mogą przysługiwać opiekunom.

Kto może skorzystać?

Świadczenie skierowane jest do rodziców oraz opiekunów prawnych dzieci z niepełnosprawnościami, którzy posiadają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Jest to kluczowe wsparcie dla rodzin, które muszą łączyć obowiązki zawodowe z opieką nad dzieckiem.

Aby skorzystać z dofinansowania, dziecko musi uczęszczać do żłobka, przedszkola lub innej placówki opiekuńczej. Świadczenie ma na celu wsparcie rodziców, którzy chcą wrócić do pracy, kontynuować edukację lub po prostu zapewnić swojemu dziecku najlepszą możliwą opiekę.

Jak złożyć wniosek?

Aby otrzymać dofinansowanie, należy przejść przez uproszczony proces składania wniosków online. W tym celu należy:

Zarejestrować się w Systemie Obsługi Wsparcia (SOW).
Wypełnić formularz elektroniczny dostępny na platformie.
Załączyć wymagane dokumenty, w tym orzeczenie o niepełnosprawności dziecka oraz dokument potwierdzający uczęszczanie do żłobka lub przedszkola.
Przesłać wniosek do odpowiedniego oddziału PFRON.

System Obsługi Wsparcia (SOW) pozwala na pełną obsługę wniosków online, co eliminuje konieczność wizyt w urzędach. Jest to znaczące ułatwienie, zwłaszcza dla osób z ograniczoną mobilnością oraz tych, którzy mają trudności z załatwianiem spraw administracyjnych osobiście.

Do kiedy można składać wnioski?

Nabór wniosków trwa do końca marca 2025 roku, dlatego warto złożyć dokumenty jak najszybciej, aby uniknąć ewentualnych opóźnień. Warto pamiętać, że liczba dostępnych miejsc w programie może być ograniczona, dlatego kluczowe jest szybkie podjęcie decyzji.

Dlaczego to świadczenie jest ważne?

Nowe wsparcie finansowe ma raczej charakter symboliczny, ale dla rodzin znajdujących się na skraju ubóstwa może mieć istotne znaczenie. Umożliwia większą niezależność zawodową rodziców, odciążenie domowego budżetu i poprawę jakości życia całej rodziny. Dzięki uproszczonemu procesowi składania wniosków świadczenie jest bardziej dostępne i przyjazne dla beneficjentów.

Dodatkowym atutem programu jest jego szeroka dostępność. Dofinansowanie nie jest uzależnione od dochodu, co oznacza, że każda rodzina spełniająca podstawowe warunki formalne może ubiegać się o wsparcie. Dzięki temu świadczenie może przyczynić się do lepszego wyrównywania szans w dostępie do opieki i edukacji dla dzieci z niepełnosprawnościami.

Jakie korzyści przyniesie świadczenie?

Nowe dofinansowanie dla rodziców dzieci z niepełnosprawnościami może przynieść szereg korzyści, w tym:

Zwiększenie aktywności zawodowej rodziców – możliwość pozostawienia dziecka w żłobku lub przedszkolu ułatwia podjęcie lub kontynuowanie pracy,
Odciążenie budżetu rodzinnego – dodatkowe środki mogą pomóc w pokryciu kosztów związanych z opieką,
Lepsza integracja dzieci z rówieśnikami – dostęp do edukacji i wspólnych zajęć rozwijających,
Prostsza obsługa administracyjna – możliwość złożenia wniosku online bez konieczności wizyt w urzędach.

Podsumowanie

Nowe świadczenie to kolejny krok w kierunku zwiększenia dostępności wsparcia dla rodzin osób z niepełnosprawnościami. Dofinansowanie opieki nad dzieckiem to niewielkie wsparcie, które może pomóc w pokryciu części kosztów opieki i ułatwić codzienne funkcjonowanie rodzin z dziećmi z niepełnosprawnościami. Jeśli spełniasz kryteria, nie zwlekaj – złóż wniosek już dziś i skorzystaj z dostępnych środków.

Rząd planuje dalsze rozszerzanie programów wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami, dlatego warto śledzić kolejne zmiany legislacyjne i nowe możliwości uzyskania dodatkowej pomocy. Warto również konsultować się z organizacjami wspierającymi osoby z niepełnosprawnościami, które mogą pomóc w interpretacji przepisów i składaniu wniosków.

Źródła:

Kultura i edukacja bez barier – jak zmienia się dostępność dla osób z niepełnosprawnościami?

Wstęp

Czy kultura i edukacja są naprawdę dostępne dla wszystkich? Choć teoretycznie każdy powinien mieć równe szanse, osoby z niepełnosprawnościami często napotykają na bariery, które utrudniają im uczestnictwo w wydarzeniach kulturalnych i procesie edukacyjnym. Na szczęście coraz więcej instytucji podejmuje działania, by to zmienić. Sprawdźmy, jakie inicjatywy mają na celu uczynienie kultury i edukacji bardziej dostępnymi oraz jakie wyzwania pozostają do rozwiązania.

Dlaczego dostępność w kulturze i edukacji jest tak ważna?

Dostęp do kultury i edukacji to nie tylko kwestia prawa, ale także równości szans i pełnego uczestnictwa w życiu społecznym. W Polsce żyje około 4,7 mln osób z niepełnosprawnościami, z czego znaczna część napotyka trudności w dostępie do edukacji i kultury. Według raportu GUS, ponad 60% osób z niepełnosprawnościami deklaruje ograniczony dostęp do instytucji kultury i nauki.

Najczęściej występujące bariery to:

Bariery architektoniczne – brak podjazdów, wind czy odpowiednich wejść,
Brak tłumaczy języka migowego – co wyklucza osoby niesłyszące z wielu wydarzeń,
Niedostosowane materiały dydaktyczne – brak książek w alfabecie Braille’a czy wersji dźwiękowych,
Problemy z transportem – ograniczony dostęp do komunikacji miejskiej dla osób z ograniczoną mobilnością,
Bariery cyfrowe – brak stron internetowych zgodnych ze standardem WCAG 2.1, co utrudnia korzystanie z treści osobom niewidomym lub z niepełnosprawnościami poznawczymi.

Najważniejsze inicjatywy wspierające dostępność

Projekt „Kultura bez barier”

To jedna z największych inicjatyw w Polsce, mająca na celu dostosowanie instytucji kultury do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. W jej ramach opracowano Model dostępnej kultury, który pomaga placówkom wdrażać rozwiązania zwiększające dostępność – zarówno pod względem architektonicznym, jak i informacyjnym. Obecnie w projekcie bierze udział ponad 160 instytucji kultury, a budżet na wdrożenie zmian wynosi ok. 25 mln zł.

„samoDZIELNI W KULTURZE” – projekt Muzeum Miasta Łodzi

Ten program koncentruje się na udostępnianiu wystaw i wydarzeń osobom z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Dzięki temu w muzeach pojawiają się dotykowe plansze dla osób niewidomych, tłumaczenia na język migowy oraz materiały dla osób z niepełnosprawnością intelektualną. W 2023 roku projekt objął ponad 100 wydarzeń i wystaw w całej Polsce.

Strategia na rzecz Osób z Niepełnosprawnościami 2021–2030

To długofalowy plan rządowy, który obejmuje także działania na rzecz poprawy dostępności kultury i edukacji. W ramach strategii przewidziano m.in. ułatwienia dla studentów z niepełnosprawnościami, rozwój e-learningu oraz dostosowanie instytucji edukacyjnych do potrzeb osób o ograniczonej mobilności. W 2023 roku rząd przeznaczył 220 mln zł na wdrażanie zapisów strategii, jednak raporty organizacji pozarządowych wskazują, że wiele działań pozostaje w fazie planowania.

Jakie zmiany są jeszcze potrzebne?

Pomimo wprowadzanych reform, wciąż istnieje wiele obszarów, które wymagają dalszej pracy. Do najważniejszych wyzwań należą:

Większa dostępność tłumaczeń PJM (Polskiego Języka Migowego) – obecnie tylko 15% wydarzeń kulturalnych oferuje tłumaczenie,
Lepsza dostępność materiałów edukacyjnych – ponad 30% uczelni nie oferuje dostępnych wersji swoich materiałów,
Eliminacja barier architektonicznych – 35% instytucji publicznych nadal nie jest w pełni dostępnych,
Większe wsparcie technologiczne – audiodeskrypcja, aplikacje mobilne i innowacyjne rozwiązania cyfrowe mogą znacząco poprawić dostępność,
Bariery cyfrowe – nadal 40% stron rządowych nie spełnia standardu WCAG 2.1, co utrudnia ich użytkowanie osobom z niepełnosprawnościami.

Rola NGO i inicjatyw oddolnych

Oprócz działań rządowych kluczową rolę w poprawie dostępności odgrywają organizacje pozarządowe. Przykłady inicjatyw:

Fundacja Integracja – prowadzi programy edukacyjne i doradcze dla instytucji kultury,
PFRON (Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych) – finansuje projekty związane z poprawą dostępności,
Fundacja Kultury Bez Barier – organizuje festiwale i wydarzenia dostępne dla wszystkich,
Fundacja Widzialni – zajmuje się dostępnością cyfrową i szkoleniami z zakresu WCAG 2.1.

Podsumowanie

Dostępność kultury i edukacji to kluczowy element integracji społecznej. Dzięki inicjatywom takim jak „Kultura bez barier” czy strategia rządowa, coraz więcej osób może cieszyć się pełnym uczestnictwem w życiu społecznym. Jednak wciąż pozostaje wiele do zrobienia.

W ciągu ostatnich lat wzrosła świadomość na temat potrzeb osób z niepełnosprawnościami, a liczba instytucji wdrażających zmiany systematycznie rośnie. Polska w porównaniu do innych krajów UE wciąż ma sporo do nadrobienia, szczególnie w zakresie dostępności cyfrowej.

Prognozy na przyszłość wskazują, że w kolejnych latach coraz większy nacisk zostanie położony na technologie wspierające dostępność, co może znacząco poprawić sytuację. Warto aktywnie wspierać i promować dostępność – każdy ma prawo do kultury i edukacji, niezależnie od swoich możliwości fizycznych czy sensorycznych.

Źródła:

Czy osoby z niepełnosprawnością nadają się do pracy w ochronie? Kluczowe wyzwania i rozwiązania

Ochrona i osoby z niepełnosprawnością – jak wygląda rzeczywistość?

Wchodzisz do supermarketu, galerii handlowej czy urzędu i widzisz ochroniarza – osobę starszą lub z widocznymi ograniczeniami ruchowymi. Może pojawić się pytanie, czy rzeczywiście jest w stanie zapewnić bezpieczeństwo, czy też jego rola ma inne znaczenie. Wiele osób z niepełnosprawnością znajduje zatrudnienie w branży ochroniarskiej, ale czy zawsze są to odpowiednio dobrane stanowiska? Czy rynek pracy rzeczywiście spełnia potrzeby tych pracowników, czy może wykorzystuje dostępne systemy wsparcia?

Rynek pracy dla osób z niepełnosprawnością – szerokie spektrum możliwości

Przeglądając oferty pracy, można zauważyć, że sporo z nich dotyczy dwóch branż: ochrony i sprzątania. Nie dzieje się tak przypadkowo – firmy ochroniarskie i sprzątające mogą liczyć na dofinansowania z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON). To sprawia, że wiele osób trafia do ochrony niekoniecznie ze względu na swoje kwalifikacje, ale z powodu ulg dla pracodawców.

Według danych Głównego Urzędu Statystycznego, na koniec 2023 roku w Polsce było około 4 milionów osób z orzeczeniem o niepełnosprawności. Spośród nich blisko 754 tysiące zgłosiło posiadanie takiego orzeczenia swojemu pracodawcy. Struktura tych osób według stopnia niepełnosprawności przedstawiała się następująco: 11,2% ze stopniem znacznym, 59% ze stopniem umiarkowanym oraz 29,4% ze stopniem lekkim.

Analiza ofert pracy pokazuje, że w serwisie oferty.praca.gov.pl w IV kwartale 2023 roku zamieszczono 193 ogłoszenia na stanowisko pracownika ochrony, z czego 51 dotyczyło ochrony fizycznej. Dla porównania, na stanowisko osoby sprzątającej opublikowano 302 oferty.

Jednak czy wszyscy zatrudnieni w ochronie są niezadowoleni? Nie można tego jednoznacznie stwierdzić. Dla wielu osób jest to szansa na stałe zatrudnienie, stabilne warunki pracy i kontakt z ludźmi. Warto zatem zastanowić się, jak można usprawnić ten model zatrudniania, aby był korzystny dla wszystkich stron.

Różne role w ochronie – nie każdy musi interweniować

Praca w ochronie to nie tylko fizyczne interwencje. Wyróżniamy kilka stanowisk, które wymagają innych umiejętności:

Monitorowanie obiektów – praca przy kamerach, analiza nagrań.
Recepcja i kontrola dostępu – sprawdzanie uprawnień do wejścia na teren obiektu.
Ochrona fizyczna – patrolowanie terenu, gotowość do reagowania na zagrożenia.

Osoby z niepełnosprawnością mogą skutecznie pracować na dwóch pierwszych stanowiskach, gdzie kluczowe są kompetencje organizacyjne i komunikacyjne. Ważne jest, aby osoby trafiające do ochrony miały rzeczywisty wpływ na bezpieczeństwo obiektu, a ich praca była dobrze dostosowana do możliwości.

Czy obecny system wymaga zmian?

Dyskusja na temat pracy osób z niepełnosprawnością w ochronie często koncentruje się na perspektywie pracodawców. Tymczasem problem tkwi także w systemie prawnym i organizacyjnym. Państwo zachęca firmy do zatrudniania osób z orzeczeniem, ale nie zawsze dba o skuteczność takiego zatrudnienia.

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) ma uprawnienia do przeprowadzania kontroli u pracodawców korzystających z dofinansowań. Kontrole te obejmują weryfikację danych zawartych w dokumentach oraz wysokości otrzymanego wsparcia. Termin przedawnienia roszczeń PFRON wynosi 5 lat. W 2017 roku Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła kontrolę, która miała na celu ocenę, czy pracodawcy spełniali warunki do otrzymania dofinansowania oraz czy PFRON skutecznie przeciwdziałał negatywnym zjawiskom w tym zakresie. Kontrola wykazała liczne nieprawidłowości, a w efekcie wprowadzono surowsze kryteria przyznawania dofinansowań oraz zaostrzono nadzór nad ich wydatkowaniem.

Pracownicy ochrony z niepełnosprawnością często nie przechodzą odpowiedniego przeszkolenia, a ich stanowiska bywają niedopasowane do rzeczywistych możliwości. To nie wina wyłącznie firm – obecne przepisy nie wymagają wystarczającej kontroli nad tym, jak osoby te są zatrudniane i w jakich warunkach pracują.

Perspektywa samych pracowników – czy czują się wykorzystywani?

Aby lepiej zrozumieć sytuację, warto posłuchać samych osób pracujących w ochronie. Niektóre z nich cenią stabilne zatrudnienie i doceniają możliwość pracy, która dostosowuje się do ich możliwości. Inni jednak zwracają uwagę, że ich obecność jest traktowana bardziej jako formalność niż realna potrzeba.

Przykłady wypowiedzi osób z niepełnosprawnością pracujących w ochronie:

No niby mam robotę, ale co z tego? Stoję tu, patrzę, ludziom się nawet nie chce mnie zauważać. Jakby mnie tu nie było, to i tak nic by się nie zmieniło.
Mieli mi dać pracę dopasowaną do moich możliwości, a zamiast tego każą mi robić rzeczy, których nie jestem w stanie. Jak mam chodzić na obchody, skoro ledwo się poruszam?
Wiem, że firma bierze za mnie kasę, ale co mnie to obchodzi? Przynajmniej mam robotę. Czy to ściema? Może. Ale lepsze to niż siedzenie w domu i klepanie biedy.
Siedzę tu sam na tej budowie i niby pilnuję, ale co ja bym zrobił, jakby przyjechało paru bandytów kraść? Zadzwonił na policję i czekał? Bałbym się jak cholera, a i tak bym im nie przeszkodził, bo ledwo się ruszam.

Jak można poprawić ten model zatrudnienia?

Aby system zatrudniania osób z niepełnosprawnością w ochronie był efektywniejszy, warto rozważyć następujące zmiany:

Lepsza kontrola dopasowania stanowisk – osoby powinny pracować tam, gdzie ich kompetencje i możliwości najlepiej się sprawdzą.
Obowiązkowe szkolenia dla pracowników i pracodawców – lepsze przygotowanie zarówno osób zatrudnionych, jak i firm mogłoby zwiększyć skuteczność pracy.
Większy nacisk na rozwój zawodowy – zamiast ograniczać się do stanowisk ochroniarskich, warto stworzyć ścieżki awansu i rozwoju dla pracowników.
Dostosowanie systemu do rzeczywistych potrzeb – dofinansowania powinny wspierać realne zatrudnienie, a nie tylko ułatwiać firmom obniżenie kosztów.

Podsumowanie – jak znaleźć równowagę?

Nie chodzi o to, by odbierać osobom z niepełnosprawnością możliwość pracy w ochronie, ale o to, by ich zatrudnienie było przemyślane i dobrze zarządzane. Ważne jest, aby pracownicy czuli się potrzebni i mieli możliwość wykonywania obowiązków zgodnych z ich możliwościami.

Źródła

Odkryj spokój: Jak opieka wytchnieniowa w 2025 roku pomaga opiekunom i osobom z niepełnosprawnościami

Codzienne wyzwania opiekuna – znajdź chwilę dla siebie

Każdego dnia tysiące opiekunów osób z niepełnosprawnościami staje przed wyzwaniami, które wymagają ich pełnej uwagi i energii. Sytuacje te obejmują opiekę nad bliskimi w codziennych czynnościach, takich jak karmienie, ubieranie czy higiena osobista. Dodatkowo, opiekunowie muszą organizować wizyty lekarskie, prowadzić rehabilitację w domu czy zarządzać specjalistycznym sprzętem medycznym. Niestety, wiele z tych osób zmaga się z brakiem wsparcia społecznego, co prowadzi do poczucia izolacji i wypalenia. Wielu opiekunów rezygnuje z własnych potrzeb, aby zapewnić wsparcie bliskim.

Czy wiesz, że możesz dać sobie szansę na regenerację i skorzystać z profesjonalnej pomocy? Właśnie to oferuje opieka wytchnieniowa – usługa, która zmienia codzienność tysięcy rodzin w Polsce.

Co to jest opieka wytchnieniowa?

Opieka wytchnieniowa to program skierowany do opiekunów osób z niepełnosprawnościami, który daje im szansę na chwilę wytchnienia. Pozwala czasowo powierzyć opiekę wykwalifikowanym specjalistom, co umożliwia regenerację, zajęcie się własnymi sprawami lub odpoczynek.

Program obejmuje trzy główne formy wsparcia:

Opiekę stacjonarną – pobyt w specjalistycznych placówkach.
Opiekę domową – specjalista przyjeżdża bezpośrednio do domu podopiecznego.
Opiekę dzienną – zajęcia realizowane w lokalnych ośrodkach.

Dzięki temu programowi opiekunowie mogą uniknąć wypalenia zawodowego i emocjonalnego, poprawiając jakość swojego życia. Według informacji z PFRON, w 2023 roku budżet programu wynosił 150 mln złotych, co umożliwiło rozszerzenie wsparcia na całą Polskę.

Jakie są korzyści z opieki wytchnieniowej?

Korzyści dla opiekunów:

Regeneracja fizyczna i psychiczna.
Czas na załatwienie ważnych spraw, takich jak wizyty lekarskie czy rozwój zawodowy.
Budowanie relacji spoza środowiska opiekuńczego.

Korzyści dla podopiecznych:

Nowe bodźce i kontakty z profesjonalistami.
Dostęp do wyspecjalizowanej opieki.

Według dostępnych danych, wielu opiekunów zgłasza poprawę samopoczucia po skorzystaniu z programu. Wsparcie to pomaga uniknąć przeciążenia, a podopieczni często czerpią korzyści z profesjonalnej opieki.

Kto może skorzystać z programu?

Program skierowany jest do opiekunów dzieci z orzeczeniem o niepełnosprawności oraz dorosłych ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Aby zakwalifikować się do programu, opiekun musi udowodnić, że jego codzienne zaangażowanie wymaga rezygnacji z innych obowiązków.

Usługi są w pełni finansowane z Funduszu Solidarnościowego, co oznacza brak dodatkowych kosztów dla beneficjentów. Warto jednak pamiętać, że korzystanie z opieki całodobowej przez ponad 5 dni w tygodniu może wpłynąć na prawo do świadczeń pielęgnacyjnych.

Jak aplikować o wsparcie?

Proces aplikacji jest prosty i intuicyjny. Oto kroki, które warto podjąć:

Skontaktuj się z lokalnym ośrodkiem pomocy społecznej (MOPS).
Wypełnij wniosek – dostępny online lub w placówkach MOPS.
Załącz wymagane dokumenty, takie jak orzeczenie o niepełnosprawności osoby podopiecznej.

Decyzja o przyznaniu wsparcia jest podejmowana w ciągu kilku tygodni. W przypadku trudności można liczyć na pomoc pracowników MOPS oraz organizacji pozarządowych.

Historie z życia: Jak opieka wytchnieniowa zmienia rzeczywistość

Pani Maria

47-letnia opiekunka swojego męża z niepełnosprawnością ruchową, dzięki opiece wytchnieniowej mogła wreszcie skupić się na swoim zdrowiu. Takie wsparcie pozwala na chwilę oddechu i regenerację, co jest kluczowe dla zdrowia psychicznego i fizycznego opiekunów.

„Zyskałam czas na rehabilitację i odpoczynek. Mój męż też na tym skorzystał, bo opiekowała się nim osoba z ogromnym doświadczeniem. Teraz mamy więcej energii, aby wspólnie spędzać czas” – opowiada Maria.

Pan Jan

55-letni opiekun swojej 80-letniej mamy cierpiącej na zaawansowaną demencję, skorzystał z opieki wytchnieniowej, aby zadbać o swoje zdrowie. „Codzienna opieka nad mamą była bardzo wymagająca – przygotowanie posiłków, przypominanie o lekach i pomoc w poruszaniu się zajmowały większość mojego dnia. Dzięki opiece wytchnieniowej mogłem w końcu odwiedzić lekarza i odpocząć.”

„To było dla mnie jak nowe życie – zyskałem czas na regenerację, a moja mama była pod opieką wykwalifikowanej osoby, która zapewniła jej bezpieczeństwo i troskę. Teraz czuję się lepiej i mam więcej siły, aby sprostać codziennym wyzwaniom” – mówi Jan.

Zakończenie: Twój ruch ma znaczenie

Opieka wytchnieniowa to nie tylko usługa, ale realna zmiana w życiu opiekunów i ich bliskich. Daj sobie szansę na odpoczynek i lepszą jakość życia. Nie zwlekaj – skontaktuj się z MOPS już dziś!

Jeśli ten artykuł wydał Ci się pomocny, podziel się nim z innymi. Twoje działanie może zmienić codzienność wielu rodzin w Polsce.