Asystencja osobista osób z niepełnosprawnościami – zasady, warunki i organizacja programu

Osoba na wózku inwalidzkim podczas spaceru po jesiennym parku z asystentem.

Usługa asystencji osobistej staje się jednym z kluczowych elementów wsparcia osób z niepełnosprawnościami w Polsce. Nowa ustawa o asystencji osobistej ma na celu zapewnić im niezależność, udział w życiu społecznym i realny wpływ na sposób organizacji pomocy. W tym poradniku przedstawiamy najważniejsze zasady programu, kto może z niego skorzystać i jak wygląda procedura przyznania asystenta osobistego.


Dlaczego potrzebna jest ustawa o asystencji osobistej?

Asystencja osobista to nie tylko dodatkowa forma pomocy, lecz także gwarancja prawa do samodzielności. Jej ideą jest umożliwienie osobom z niepełnosprawnościami decydowania o własnym życiu i uczestnictwa w codziennych aktywnościach – od robienia zakupów po udział w wydarzeniach społecznych.

Dotychczas funkcjonujący program „Asystent osobisty osoby z niepełnosprawnością”, finansowany z Funduszu Solidarnościowego, był rozwiązaniem czasowym. Działał na podstawie corocznych naborów i nie gwarantował ciągłości wsparcia. Jak podkreślono w Poradniku Przedsiębiorcy, brakowało ustawowych regulacji, przez co dostęp do usług różnił się w zależności od gminy.

Nowa ustawa ma to zmienić. Jej wprowadzenie to odpowiedź na zobowiązania Polski wynikające z Konwencji ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami, zwłaszcza z artykułu 19, który gwarantuje prawo do życia niezależnego i uczestnictwa w społeczeństwie.

Ustawowe uregulowanie ma także zapobiec dyskryminacji w dostępie do usług, zapewnić jednolite standardy oraz stworzyć centralny rejestr asystentów.


Co zmienia nowa ustawa o asystencji osobistej?

Projekt ustawy, opisany w Poradniku Przedsiębiorcy, wprowadza szereg zmian o charakterze systemowym. Przede wszystkim ustanawia stały model świadczenia usług, który nie będzie już uzależniony od konkursów rocznych.

Najważniejsze rozwiązania:

  • Prawo do asystencji ma być niezależne od form zatrudnienia czy dochodu.

  • Zakres wiekowy: osoby między 13. a 65. rokiem życia. Dla młodszych i starszych przewidziano wyjątki w sytuacjach szczególnych.

  • Kryterium funkcjonalne: przyznanie asystencji będzie oparte na ocenie poziomu potrzeby wsparcia. Wstępnie ustalono próg 80 punktów w specjalnej skali funkcjonalnej.

  • Finansowanie: środki pochodzić będą z budżetu państwa, a nie – jak dotąd – z programów celowych.

  • Koordynacja lokalna: zadanie realizować mają powiaty, organizacje pozarządowe lub inne uprawnione podmioty.

W projekcie uwzględniono także możliwość rozwoju systemu cyfrowego, który umożliwi składanie wniosków i monitorowanie realizacji usług przez platformę internetową.


Kto może korzystać z asystencji osobistej?

Zgodnie z projektem, prawo do asystencji osobistej przysługuje osobie:

  • posiadającej orzeczenie o niepełnosprawności (lub o stopniu niepełnosprawności),

  • która w ocenie funkcjonalnej uzyskała określony poziom punktów,

  • zamieszkałej na terytorium Polski,

  • w wieku od 13 do 65 lat (z możliwością wyjątków).

Dla osób w wieku 13–18 lat wymagane będzie m.in. wskazanie w orzeczeniu potrzeby stałej pomocy lub znacznego stopnia niepełnosprawności. W przypadku dzieci młodszych wsparcie w dalszym ciągu będzie realizowane w ramach innych instrumentów opiekuńczych.

Co ważne, asystencja osobista nie zastępuje opieki, lecz ją uzupełnia. Jej celem jest wspieranie samodzielności, a nie przejęcie odpowiedzialności za decyzje i działania osoby z niepełnosprawnością.


Jak wygląda procedura przyznania asystenta?

Zgodnie z zapowiedziami Ministerstwa Rodziny, pracy i polityki społecznej, proces przyznawania asystencji osobistej będzie przebiegał w kilku krokach.

  1. Złożenie wniosku
    Wniosek o przyznanie asystenta będzie można złożyć elektronicznie przez specjalny system lub w formie papierowej w powiatowym centrum pomocy rodzinie. Dla osób mających trudności cyfrowe przewidziano pomoc pracownika socjalnego.

  2. Ocena potrzeb
    Oceny dokona zespół ekspertów, który przeprowadzi wywiad środowiskowy i obserwację. Osoba z niepełnosprawnością może także przedłożyć formularz samooceny. Wyniki zostaną przeliczone na punkty – próg kwalifikujący to 80.

  3. Decyzja administracyjna
    Po analizie wniosku powiat wyda decyzję określającą liczbę przyznanych godzin asystencji (np. 30–240 miesięcznie).

  4. Odwołanie i zmiany
    W przypadku niezgody na decyzję możliwe będzie odwołanie. Osoba korzystająca z asystencji będzie mogła również wnioskować o zmianę liczby godzin w przypadku pogorszenia stanu zdrowia lub zmiany potrzeb.

Nowością będzie również system informatyczny, który pozwoli na monitorowanie godzin pracy asystenta oraz umożliwi składanie sprawozdań online.


Zakres obowiązków asystenta osobistego

Zadania asystenta osobistego obejmują wsparcie w codziennym funkcjonowaniu, jednak ich zakres zależy od indywidualnych potrzeb. Według Poradnika Przedsiębiorcy, mogą to być m.in.:

  • pomoc w przemieszczaniu się i korzystaniu z transportu,

  • wsparcie podczas zakupów i załatwiania spraw urzędowych,

  • towarzyszenie w pracy, szkole, zajęciach rehabilitacyjnych,

  • asystowanie przy czynnościach życia codziennego (np. ubieranie, przygotowanie posiłku),

  • wsparcie w dostępie do kultury i życia społecznego.

Asystent nie wykonuje natomiast czynności medycznych ani zabiegów pielęgnacyjnych wymagających uprawnień pielęgniarskich.


Wymagania wobec asystentów

Osoba chcąca zostać asystentem osobistym powinna:

  • mieć ukończone 18 lat,

  • posiadać pełną zdolność do czynności prawnych,

  • być niekarana,

  • odbyć szkolenie przygotowujące do pracy z osobami z niepełnosprawnościami.

Preferowane jest doświadczenie w pracy opiekuńczej, terapeutycznej lub wolontariackiej. Asystenci będą wpisywani do rejestru asystentów, prowadzonego przez właściwe organy samorządowe.

Formy zatrudnienia pozostaną elastyczne – możliwe będzie zawarcie umowy zlecenia, umowy o pracę lub współpraca z organizacją pozarządową.
W projekcie ustawy zaproponowano także limit godzin pracy (do 276 miesięcznie) i maksymalną stawkę, która może sięgać 65 zł brutto za godzinę.


Rola realizatorów i koordynatorów

Realizatorzy usług (np. powiaty, fundacje, stowarzyszenia) będą odpowiedzialni za organizację całego procesu, w tym:

  • rekrutację i szkolenie asystentów,

  • prowadzenie dokumentacji,

  • rozliczanie godzin pracy,

  • zapewnienie jakości usług.

Każdy realizator będzie musiał wyznaczyć koordynatora asystencji osobistej, który będzie wspierał osoby z niepełnosprawnościami, rozwiązywał ewentualne konflikty i monitorował realizację usług.
Przewidziano również wprowadzenie superwizji, czyli cyklicznych spotkań wspierających asystentów w rozwoju zawodowym.


Finansowanie usług

Nowy model zakłada finansowanie asystencji osobistej bezpośrednio z budżetu państwa. Dotychczas środki pochodziły z Funduszu Solidarnościowego i były przydzielane w formie dotacji celowych.

Wprowadzenie finansowania systemowego ma zapewnić stabilność usług oraz uniknąć sytuacji, w której program kończył się po roku i wymagał ponownego naboru.

Środki będą przekazywane jednostkom samorządu terytorialnego oraz organizacjom pozarządowym w ramach umów o realizację zadania publicznego.


Korzyści z wprowadzenia ustawy

Wdrożenie ustawy o asystencji osobistej przyniesie wiele pozytywnych zmian:

  • zapewni ciągłość wsparcia niezależnie od miejsca zamieszkania,

  • umożliwi realny wybór asystenta przez osobę z niepełnosprawnością,

  • zwiększy autonomię i poczucie sprawczości użytkowników,

  • poprawi integrację społeczną i zawodową,

  • ułatwi koordynację działań między instytucjami.

Według analiz Ministerstwa Rodziny, rozwiązanie to ma objąć nawet kilkadziesiąt tysięcy osób, które do tej pory nie miały dostępu do stałej pomocy asystenta.


Wyzwania i kwestie otwarte

Choć projekt jest krokiem w stronę systemowego wsparcia, wciąż pojawiają się pytania:

  • czy próg punktowy 80 nie okaże się zbyt wysoki,

  • jak zapewnić wystarczającą liczbę przeszkolonych asystentów,

  • w jaki sposób zagwarantować dostępność w mniejszych gminach,

  • jak rozwiązać problem cyfrowego wykluczenia przy składaniu wniosków.

Resort zapowiada, że niektóre kwestie – np. rozszerzenie programu na osoby powyżej 65 lat – będą analizowane w kolejnych etapach wdrażania.


Podsumowanie – najważniejsze informacje

  1. Ustawa o asystencji osobistej ma wprowadzić trwały, ogólnopolski system wsparcia.

  2. Asystencja przysługuje osobom z orzeczeniem i odpowiednią liczbą punktów w ocenie funkcjonalnej.

  3. Wnioski będzie można składać elektronicznie lub w powiatowych centrach pomocy rodzinie.

  4. Finansowanie usług zapewni budżet państwa, a realizatorami będą samorządy i NGO.

  5. Asystent nie wykonuje czynności medycznych, ale wspiera w codziennym życiu i aktywności społecznej.


FAQ

1. Czy osoba powyżej 65 lat może korzystać z asystencji?
Na ten moment projekt obejmuje osoby do 65. roku życia, ale planowane jest rozszerzenie grupy docelowej w kolejnych latach.

2. Czy niewykorzystane godziny można przenieść na następny miesiąc?
Projekt dopuszcza elastyczne rozliczanie godzin, jednak szczegółowe zasady ustali realizator.

3. Czy można samemu wybrać asystenta?
Tak, osoba z niepełnosprawnością może wskazać kandydata, o ile spełnia on wymagania i figuruje w rejestrze.

4. Czy asystent może wykonywać czynności medyczne?
Nie. Asystent pomaga w codziennych czynnościach, lecz nie zastępuje personelu medycznego ani opiekuna pielęgniarskiego.


Źródła

Ustawa o asystencji osobistej – co zmieni się w życiu osób z niepełnosprawnościami?

Studentka na wózku korzystająca z pomocy asystenta w bibliotece

Czy każdy powinien mieć prawo do życia na własnych zasadach – nauki, pracy, podróży, spotkań z przyjaciółmi? Dla osób z niepełnosprawnościami odpowiedź na to pytanie brzmi „tak”, ale przez lata brakowało realnych narzędzi, by to marzenie stało się rzeczywistością. Teraz pojawia się szansa na przełom. Rząd przyjął projekt ustawy o asystencji osobistej, który może otworzyć zupełnie nowy rozdział w polityce społecznej.


Dlaczego ustawa o asystencji jest przełomowa?

Do tej pory wsparcie dla osób z niepełnosprawnościami było oparte głównie na programach pilotażowych i projektach czasowych. Jedni mogli liczyć na kilka godzin pomocy tygodniowo, inni – w ogóle jej nie dostawali. Asystencja była przywilejem, nie prawem.

Nowa ustawa ma to zmienić. Jej celem jest wprowadzenie systemowego rozwiązania, które zagwarantuje każdej osobie z niepełnosprawnością możliwość korzystania z pomocy asystenta. Co istotne – nie chodzi wyłącznie o wsparcie w czynnościach domowych, ale również o ułatwienie udziału w życiu społecznym, zawodowym i edukacyjnym.

Według zapowiedzi rządu, będzie to pierwszy tak szeroki projekt w Polsce. W praktyce oznacza to odejście od traktowania osób z niepełnosprawnościami jako wyłącznie „podopiecznych” i uznanie ich prawa do niezależnego życia.


Co zakłada projekt ustawy?

Projekt przewiduje kilka kluczowych zmian:

  • Finansowanie ze środków publicznych – usługi asystencji będą finansowane z budżetu państwa, a nie tylko z lokalnych projektów czy grantów.

  • Samodzielny wybór asystenta – osoba z niepełnosprawnością będzie mogła zdecydować, kto zostanie jej asystentem. To ważne, bo daje poczucie sprawczości i wpływu na własne życie.

  • Elastyczne wsparcie – asystent nie będzie ograniczony tylko do pomocy w domu. Ustawa przewiduje wsparcie w pracy, na uczelni, w urzędzie czy podczas uczestnictwa w wydarzeniach kulturalnych.

  • Szeroki dostęp – rozwiązanie ma objąć różne grupy osób z niepełnosprawnościami, nie tylko osoby z niepełnosprawnością ruchową.

Jak podkreślają autorzy projektu, ustawa ma wprowadzić standard zgodny z Konwencją ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami, którą Polska ratyfikowała w 2012 roku.


Kto będzie mógł skorzystać z asystenta?

Jednym z najczęściej zadawanych pytań jest to, kto faktycznie skorzysta z nowych przepisów.

Z projektu wynika, że asystencja ma być dostępna dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności – zarówno ruchowymi, sensorycznymi, jak i intelektualnymi. Warunkiem będzie posiadanie odpowiedniego orzeczenia.

Wciąż jednak toczy się dyskusja, czy dostęp będzie równy dla wszystkich, czy pojawią się limity godzin lub kryteria pierwszeństwa. Organizacje społeczne ostrzegają, że jeśli ustawa nie zapewni odpowiedniego finansowania, część osób nadal pozostanie poza systemem.


Jak ustawa zmieni codzienne życie?

Aby lepiej zrozumieć znaczenie tej ustawy, wyobraźmy sobie kilka sytuacji:

  • Studentka na wózku – do tej pory mogła liczyć na pomoc rodziców, ale często oznaczało to rezygnację z zajęć czy spotkań towarzyskich. Dzięki asystentowi będzie mogła swobodnie uczestniczyć w życiu akademickim i rozwijać pasje.

  • Matka z niepełnosprawnością ruchową – dotychczas wiele czynności związanych z opieką nad dzieckiem było dla niej trudnych. Z asystentem zyska większą niezależność i możliwość aktywnego uczestniczenia w wychowaniu.

  • Osoba niewidoma – dzięki asystentowi będzie mogła bezpieczniej korzystać z transportu publicznego i łatwiej załatwiać sprawy urzędowe.

Takie scenki pokazują, że ustawa nie jest abstrakcyjnym dokumentem prawnym, ale może realnie zmienić życie tysięcy osób i ich rodzin.


Wątpliwości i kontrowersje

Choć projekt ustawy został przyjęty przez rząd z entuzjazmem, nie brakuje pytań i obaw.

  • Czy finansowanie będzie wystarczające? Organizacje społeczne podkreślają, że zapotrzebowanie na asystencję jest ogromne, a środki budżetowe mogą okazać się zbyt małe.

  • Ryzyko biurokracji – część ekspertów obawia się, że przyznawanie asystenta będzie obarczone skomplikowanymi procedurami, co zniechęci do korzystania z tej formy wsparcia.

  • Ograniczenia godzin – istnieje ryzyko, że liczba godzin pomocy zostanie ograniczona do minimum, co znacznie osłabi potencjał ustawy.

  • Nierówności regionalne – jeśli wdrażanie ustawy będzie w dużej mierze zależne od samorządów, pojawi się obawa, że w jednych regionach asystencja będzie łatwo dostępna, a w innych – praktycznie niedostępna.


Co dalej? Proces legislacyjny i szanse na realne zmiany

Przyjęcie projektu przez rząd to dopiero pierwszy krok. Teraz ustawa trafi do Sejmu, a następnie do Senatu. Możliwe są poprawki i zmiany szczegółowych zapisów.

Ważnym etapem będą także konsultacje społeczne. Organizacje osób z niepełnosprawnościami apelują, aby głos samych zainteresowanych był wysłuchany. To oni najlepiej wiedzą, jakie bariery napotykają na co dzień i jakie rozwiązania faktycznie mogą im pomóc.

Jeśli ustawa wejdzie w życie, Polska dołączy do krajów, w których asystencja osobista jest uznawana za podstawowe prawo, a nie dodatek. To może być milowy krok w stronę pełnej integracji społecznej.


Podsumowanie – 5 najważniejszych punktów

  1. Nowa ustawa o asystencji osobistej daje szansę na niezależne życie osobom z niepełnosprawnościami.

  2. Asystencja stanie się prawem, a nie przywilejem dostępnym tylko w nielicznych projektach.

  3. Każdy będzie mógł sam wybrać swojego asystenta.

  4. Ustawa przewiduje finansowanie ze środków publicznych.

  5. Kluczowe będzie zaangażowanie społeczne i konsultacje w procesie legislacyjnym.


FAQ

Kto sfinansuje usługi asystencji osobistej?
Środki mają pochodzić z budżetu państwa, co ma zapewnić stabilność i powszechny dostęp.

Czy każdy będzie miał prawo do asystenta?
Zgodnie z projektem – tak, choć szczegóły dotyczące kryteriów i limitów godzin mogą się jeszcze zmienić.

Jak wybrać swojego asystenta?
Osoba z niepełnosprawnością będzie mogła sama wskazać, kto zostanie jej asystentem.

Kiedy ustawa zacznie obowiązywać?
To zależy od procesu legislacyjnego – po przyjęciu przez parlament i podpisie prezydenta.


Zakończenie – Twoje wsparcie ma znaczenie

Ustawa o asystencji osobistej to nie tylko dokument. To szansa na godniejsze życie dla setek tysięcy osób. Dlatego warto śledzić jej dalsze losy, brać udział w konsultacjach społecznych i wspierać organizacje, które walczą o prawa osób z niepełnosprawnościami.

Każdy głos się liczy – również Twój.


Źródła

Nowe prawo dla lepszego życia: ustawa o asystencji osobistej zmienia rzeczywistość osób z niepełnosprawnościami

 

Rozmowa osoby z niepełnosprawnością z asystentem – symbol wsparcia i niezależności

Czy wiesz, że osoby z niepełnosprawnościami w Polsce mogą już wkrótce zyskać realne wsparcie w codziennym życiu?

Wyobraź sobie Annę, kobietę z niepełnosprawnością ruchową, która codziennie zmaga się z prostymi czynnościami – wyjściem na zakupy, do lekarza, czy załatwieniem spraw urzędowych. Dotąd zdana była na rodzinę lub dobrą wolę sąsiadów. Teraz, dzięki ustawie o asystencji osobistej, Anna może zyskać niezależność, której potrzebuje, by prowadzić życie na własnych zasadach.

Czym jest asystencja osobista?

Asystencja osobista to usługa polegająca na wsparciu osoby z niepełnosprawnością w wykonywaniu codziennych czynności, których nie może zrealizować samodzielnie na równi z innymi. Może to być pomoc w poruszaniu się, czynnościach domowych, wyjściach do pracy, szkoły czy na wydarzenia społeczne.

Usługa asystencji osobistej jest dostosowana do indywidualnych potrzeb – to osoba z niepełnosprawnością decyduje, w czym dokładnie ma pomóc asystent i w jakim zakresie. Taka forma wsparcia pozwala zachować autonomię, a jednocześnie znacząco ułatwia funkcjonowanie w codziennym życiu.

Co zmienia ustawa?

Nowy projekt ustawy o asystencji osobistej wprowadza systemowe rozwiązania, które:

  • zapewniają stały i przewidywalny dostęp do usług asystenta,
  • wprowadzają możliwość wyboru własnego asystenta,
  • uznają asystencję za podstawowe prawo osób z niepełnosprawnościami,
  • integrują usługę z systemem pomocy społecznej i opieki zdrowotnej.

Ustawa zakłada również opracowanie jednolitych standardów świadczenia usług asystenckich oraz stworzenie krajowego rejestru asystentów osobistych, co ma zapobiec nieprawidłowościom i poprawić jakość wsparcia.

Kto będzie mógł skorzystać z asystenta?

Z usług asystenta będą mogły skorzystać osoby:

  • z niepełnosprawnością sprzężoną,
  • z niepełnosprawnością intelektualną,
  • z poważnymi ograniczeniami w poruszaniu się,
  • dzieci i dorośli posiadający orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

Dodatkowo, projekt ustawy zakłada elastyczność w zakresie godzin i formy świadczenia usług. Asystent będzie mógł towarzyszyć osobie z niepełnosprawnością w różnych kontekstach: od spraw urzędowych i edukacyjnych, po wyjazdy rekreacyjne czy spotkania towarzyskie. Takie podejście podkreśla, że celem asystencji nie jest opieka, ale wsparcie w niezależnym życiu.

Dlaczego ta zmiana jest tak ważna?

Do tej pory usługi asystenta były dostępne głównie w ramach projektów czasowych, finansowanych z Funduszu Solidarnościowego. Brakowało ciągłości i stabilności, a dostęp był ograniczony terytorialnie i liczbowo. Ustawa o asystencji osobistej ma to zmienić – wprowadza systemowe rozwiązanie, które daje realne wsparcie osobom z niepełnosprawnościami w całej Polsce.

Według danych Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób z Niepełnosprawnościami, w edycji programu asystencji w 2023 roku wzięło udział ok. 36 tys. osób. To jednak kropla w morzu potrzeb – w Polsce żyje ponad 4 mln osób z niepełnosprawnościami. Systemowa ustawa może zwiększyć skalę wsparcia i uczynić je bardziej dostępnym.

Jak wygląda procedura?

Projekt zakłada:

  • uproszczone wnioski składane do gminy lub wyznaczonego organu,
  • możliwość zgłoszenia własnego kandydata na asystenta,
  • finansowanie usług z budżetu państwa,
  • integrację z innymi świadczeniami i systemami (np. mObywatel, ZUS).

Ustawa przewiduje także szkolenia dla asystentów oraz wprowadzenie nadzoru nad jakością usług. Osoby korzystające z pomocy będą mogły wyrażać opinie i zgłaszać nieprawidłowości, co ma poprawić transparentność i jakość wsparcia.

Kiedy ustawa wejdzie w życie?

Projekt ustawy został zatwierdzony przez Stały Komitet Rady Ministrów i obecnie czeka na dalsze procedowanie w Sejmie. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, nowe przepisy mogą zacząć obowiązywać jeszcze w 2025 roku.

Warto zaznaczyć, że projekt spotkał się z pozytywnym odbiorem środowisk osób z niepełnosprawnościami i organizacji społecznych. W toku konsultacji zgłoszono jednak postulaty rozszerzenia katalogu uprawnionych osób oraz uproszczenia niektórych procedur.

Podsumowanie

Ustawa o asystencji osobistej to przełomowy krok w kierunku pełnego włączenia osób z niepełnosprawnościami w życie społeczne. Zapewnia nie tylko pomoc w codzienności, ale też szansę na niezależność, rozwój i aktywność. To zmiana, na którą czekało wiele osób – teraz możemy wspólnie zadbać o to, by jej wdrożenie przyniosło rzeczywiste korzyści.

Jeśli chcesz wspierać ten kierunek zmian – udostępnij ten artykuł, rozmawiaj o nim z innymi i bądź na bieżąco z pracami legislacyjnymi.

 

 


Źródła:

Asystent osobisty – wsparcie dla osób z niepełnosprawnościami

Asystent osobisty – wsparcie dla osób z niepełnosprawnościami

W ostatnim czasie tematyka wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami stała się szczególnie istotna, zarówno w debacie publicznej, jak i w działaniach legislacyjnych. Wprowadzenie usługi asystenta osobistego to jeden z kluczowych kroków zmierzających do poprawy jakości życia tej grupy społecznej. Jak wygląda procedura otrzymania takiego wsparcia, kto może z niego skorzystać i jakie zmiany są planowane w programie? Oto szczegóły.

Kim jest asystent osobisty i jakie są jego zadania?

Asystent osobisty to osoba wspierająca osoby z niepełnosprawnościami w codziennych czynnościach, umożliwiająca im bardziej niezależne funkcjonowanie. Do głównych zadań asystenta należą:

  • Pomoc w przemieszczaniu się, np. towarzyszenie podczas spacerów czy transport do pracy, szkoły lub innych miejsc.
  • Wsparcie w zakupach i załatwianiu spraw urzędowych.
  • Pomoc w korzystaniu z instytucji kultury, takich jak kina, teatry czy muzea.

Celem tej usługi jest wspieranie osób z niepełnosprawnościami w realizacji ich planów życiowych oraz zwiększanie ich aktywności zawodowej i społecznej.

Dla kogo przeznaczona jest usługa asystenta osobistego?

Program jest skierowany do osób posiadających orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Z usługi mogą korzystać zarówno dorośli, jak i dzieci, którym asystent pomaga w codziennym funkcjonowaniu oraz uczestniczeniu w życiu społecznym. W przypadku dzieci wsparcie to jest także dużym ułatwieniem dla rodziców lub opiekunów.

Program szczególnie odpowiada potrzebom osób, które:

  • Mają trudności z samodzielnym poruszaniem się.
  • Potrzebują wsparcia w wykonywaniu codziennych czynności.
  • Chcą zwiększyć swoją aktywność społeczną lub zawodową, ale brakuje im odpowiedniego wsparcia.

Jak można uzyskać wsparcie asystenta osobistego?

Proces ubiegania się o pomoc zależy od lokalnych zasad, jednak zazwyczaj obejmuje kilka kroków:

  1. Złożenie wniosku – Formularze dostępne są w lokalnych ośrodkach pomocy społecznej lub na stronach internetowych gmin.
  2. Przedstawienie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności – Dokument ten jest niezbędny do rozpatrzenia wniosku.
  3. Określenie potrzeb – Wnioskodawca wskazuje, jakiego rodzaju wsparcia potrzebuje.
  4. Czekanie na decyzję – Po weryfikacji dokumentów i potrzeb, instytucja realizująca program podejmuje decyzję o przyznaniu wsparcia.

Nowe zmiany w programie asystenta osobistego

10 grudnia Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej opublikowało w Rządowym Centrum Legislacji projekt zmian w programie wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami. W dokumencie przewidziano:

  • Zwiększenie liczby godzin pomocy świadczonej przez asystentów.
  • Wyższe finansowanie programu ze środków budżetowych.
  • Rozszerzenie grup beneficjentów, którzy mogą ubiegać się o wsparcie.

Planowane zmiany mają na celu ułatwienie dostępu do usług asystenckich oraz ich dostosowanie do realnych potrzeb osób korzystających z programu.

Zalety programu asystenta osobistego

Wsparcie asystenta osobistego przynosi liczne korzyści zarówno osobom z niepełnosprawnościami, jak i ich rodzinom. Do najważniejszych zalet należą:

  • Większa niezależność – osoby z niepełnosprawnościami mogą realizować swoje cele zawodowe i życiowe.
  • Odciążenie opiekunów – asystent wspiera rodziny w codziennej opiece.
  • Integracja społeczna – korzystanie z tej usługi umożliwia pełniejsze uczestnictwo w życiu społecznym.

Wyzywania stojące przed programem

Pomimo licznych zalet, program wymaga dalszego rozwoju. Największe wyzwania to:

  • Niedostateczna liczba wykwalifikowanych asystentów.
  • Zbyt mała liczba godzin wsparcia, które często nie pokrywają wszystkich potrzeb.
  • Skomplikowane procedury administracyjne.

Podsumowanie

Usługa asystenta osobistego to krok w stronę zwiększenia niezależności osób z niepełnosprawnościami i poprawy ich jakości życia. Planowane zmiany w programie dają nadzieję na lepsze dostosowanie tej pomocy do potrzeb beneficjentów.

Czy korzystasz lub znasz kogoś, kto korzysta z tej formy wsparcia? Podziel się swoimi doświadczeniami w komentarzu!

 

Nowy projekt ustawy: osoby z niepełnosprawnością same wybiorą swojego asystenta

Osoba z niepełnosprawnością w towarzystwie asystenta osobistego, symbol samodzielności i wsparcia w codziennym życiu.

W świecie, w którym każdy zasługuje na wolność wyboru i samodzielność, pojawiły się nowe propozycje prawne, które mogą zrewolucjonizować życie osób z niepełnosprawnościami. Nowy projekt ustawy w Polsce zakłada, że osoby z niepełnosprawnością będą mogły same decydować, kto zostanie ich asystentem. Co to oznacza w praktyce i jak wpłynie to na codzienne funkcjonowanie tysięcy Polaków? Przyjrzyjmy się szczegółom.

Jakie zmiany przewiduje nowy projekt ustawy?

Projekt ustawy przewiduje, że osoba z niepełnosprawnością będzie miała pełną kontrolę nad wyborem swojego asystenta. Dotychczas decyzje o przydzieleniu asystenta były podejmowane przez urzędy i instytucje, co często prowadziło do sytuacji, w których osoba z niepełnosprawnością nie miała żadnego wpływu na to, kto i w jaki sposób będzie jej pomagał.

Nowe przepisy mają umożliwić osobom z niepełnosprawnościami samodzielne wskazanie osoby, która będzie ich asystentem. To oznacza większą elastyczność i dopasowanie wsparcia do indywidualnych potrzeb. Osoba z niepełnosprawnością będzie mogła wybrać kogoś, kogo zna, komu ufa i kto rozumie jej sytuację – co ma kluczowe znaczenie dla efektywności pomocy.

Dlaczego to tak ważne?

Prawo do wyboru asystenta to krok ku pełniejszemu poszanowaniu praw człowieka i autonomii osób z niepełnosprawnościami. Wyobraźmy sobie sytuację, w której potrzebujemy wsparcia na co dzień, a osoba, którą nam przydzielono, nie spełnia naszych oczekiwań – nie rozumie naszych potrzeb, ma inne podejście do życia czy po prostu nie ma między nami odpowiedniej chemii. Wybór asystenta to nie tylko kwestia organizacyjna, ale też zaufanie i komfort psychiczny.

Osoby z niepełnosprawnościami często podkreślają, jak ważne jest dla nich poczucie samodzielności. Możliwość wyboru asystenta jest krokiem ku temu, aby miały one realny wpływ na swoje życie. To także sygnał, że państwo traktuje te osoby jako pełnoprawnych obywateli, zdolnych do samodzielnych decyzji.

Kto może zostać asystentem osoby z niepełnosprawnością?

Zgodnie z projektem ustawy, asystentem może zostać każda osoba, która uzyska zgodę osoby z niepełnosprawnością. Może to być zarówno członek rodziny, jak i przyjaciel czy znajomy. Ważne, aby asystent rozumiał specyficzne potrzeby osoby, której będzie pomagał, oraz potrafił na nie odpowiednio reagować.

Projekt ustawy przewiduje także możliwość skorzystania z profesjonalnych usług asystenckich oferowanych przez wyspecjalizowane organizacje. To pozwala na zapewnienie wsparcia w sytuacjach, gdy osoba z niepełnosprawnością nie ma nikogo bliskiego, kto mógłby podjąć się tej roli.

Korzyści z wyboru asystenta przez osobę z niepełnosprawnością

Nowe przepisy mogą przynieść wiele korzyści, w tym:

  • Większe zaufanie – Osoba z niepełnosprawnością będzie mogła wybrać kogoś, kogo zna i komu ufa, co wpłynie pozytywnie na jej poczucie bezpieczeństwa.
  • Indywidualne dopasowanie – Wybór asystenta, który zna potrzeby osoby z niepełnosprawnością, pozwala na lepsze dostosowanie wsparcia.
  • Większa autonomia – Samodzielny wybór to kluczowy element budowania autonomii i poczucia kontroli nad własnym życiem.

W praktyce zmiany te mogą oznaczać lepsze dostosowanie wsparcia do potrzeb konkretnej osoby. Przykładowo, osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim może wybrać asystenta, który ma doświadczenie w pomaganiu w przemieszczaniu się, co znacznie ułatwi codzienne funkcjonowanie.

Wyzwania związane z wdrożeniem ustawy

Mimo że projekt ustawy brzmi obiecująco, jego wdrożenie może wiązać się z pewnymi wyzwaniami. Przede wszystkim potrzebne będzie odpowiednie przeszkolenie asystentów, aby mieli świadomość, jak profesjonalnie pomagać osobom z różnego rodzaju niepełnosprawnościami. Ważne będzie również monitorowanie, czy wybrane osoby spełniają swoje obowiązki w sposób zgodny z oczekiwaniami osób z niepełnosprawnością.

Innym wyzwaniem może być brak środków finansowych na finansowanie wynagrodzeń dla asystentów. Choć sam wybór asystenta ma być bardziej elastyczny, to nadal istotne będzie zapewnienie odpowiednich funduszy, aby usługa ta była dostępna dla każdego, kto jej potrzebuje.

Co ta zmiana oznacza dla osób z niepełnosprawnościami?

Wprowadzenie nowych przepisów to krok ku równości i poprawie jakości życia osób z niepełnosprawnościami. Samodzielny wybór asystenta oznacza możliwość stworzenia relacji opartej na zaufaniu, co ma ogromny wpływ na komfort życia i codzienną niezależność. Oznacza to także większą elastyczność w dostosowaniu wsparcia do indywidualnych potrzeb.

Osoby z niepełnosprawnościami często podkreślają, jak ważne jest dla nich poczucie samodzielności i możliwość decydowania o swoim życiu. Wybór asystenta to istotny krok ku temu, aby miały one pełną kontrolę nad swoim wsparciem i mogły budować swoje życie na własnych warunkach.

Podsumowanie

Projekt ustawy dający osobom z niepełnosprawnościami możliwość wyboru swojego asystenta to istotny krok ku równości i samodzielności. To nie tylko ułatwienie codziennego życia, ale przede wszystkim budowanie autonomii i większego komfortu psychicznego. Ważne będzie jednak, aby odpowiednio wdrożyć nowe przepisy, zapewniając środki finansowe oraz szkolenia dla asystentów, tak aby każda osoba z niepełnosprawnością mogła czerpać z tej zmiany pełne korzyści.

Czy uważasz, że możliwość wyboru asystenta to dobry krok w stronę poprawy jakości życia osób z niepełnosprawnościami? Podziel się swoimi opiniami w komentarzu!