Przemoc wobec osób z niepełnosprawnościami – dlaczego nie możemy milczeć?

Policjant zakłada kajdanki na ręce zatrzymanego mężczyzny podejrzanego o przemoc

Czy osoba z niepełnosprawnością może czuć się naprawdę bezpieczna? Wydarzenia z Głuszyny, gdzie znajomy brutalnie zaatakował osobę z niepełnosprawnością, pokazują, że odpowiedź wciąż brzmi: nie. Ten artykuł to komentarz społeczny, apel i przewodnik – dla osób z niepełnosprawnościami, ich rodzin i bliskich – byśmy wspólnie przestali milczeć wobec przemocy.


Wstrząsający przykład z Głuszyny

W miejscowości Głuszyna w województwie opolskim doszło do dramatycznego wydarzenia. 56-letni mężczyzna miał napadnięć na swojego znajomego z niepełnosprawnością. Sprawca, według doniesień, używał przemocy fizycznej, próbował dusić ofiarę, a także pozbawił ją środków finansowych. Policja zareagowała zdecydowanie, zatrzymując podejrzanego i kierując sprawę do sądu.

To zdarzenie budzi szczególny niepokój, ponieważ dotyczyło relacji znajomości – osoby, która powinna dawać wsparcie i poczucie bezpieczeństwa. Historia z Głuszyny nie jest wyjątkiem, lecz częścią większego problemu – przemocy wobec osób z niepełnosprawnościami w Polsce i na świecie.


Inne przypadki przemocy – dramaty, które uczą

Za murami instytucji

Raport Human Rights Watch ujawnił przypadki przemocy w polskich instytucjach opiekuńczych. Kobiety i dziewczęta z niepełnosprawnościami były bite, upokarzane, izolowane i karane poprzez pozbawianie podstawowych potrzeb. To pokazuje, że nawet tam, gdzie miała być opieka, często kryją się zagrożenia.

Przemoc seksualna – ukryty problem

Badania Fundacji STER wskazują, że aż 20% kobiet z niepełnosprawnościami doświadczyło gwałtu. Jednak tylko 1 na 10 takich przypadków została zgłoszona policji. Kobiety z niepełnosprawnościami są dziesięciokrotnie bardziej narażone na przemoc niż kobiety bez niepełnosprawności. To dramatyczne liczby, które mówią o skali problemu, ale także o barierach w zgłaszaniu przestępstw.

Codzienna przemoc psychiczna i ekonomiczna

Z badań Niebieskiej Linii wynika, że niemal 40% osób z niepełnosprawnościami doświadcza izolacji, a prawie tyle samo – odbierania dóbr materialnych. To mniej widoczna przemoc, ale równie wyniszczająca.


Dlaczego osoby z niepełnosprawnościami są szczególnie narażone?

  • Zależność od innych – osoby wymagające wsparcia codziennego mają ograniczone możliwości obrony i zgłoszenia sprawy.

  • Stereotypy i bagatelizowanie – przemoc wobec osoby z niepełnosprawnością bywa usprawiedliwiana jako „problemy wychowawcze” czy „trudne zachowanie”.

  • Bariery prawne i proceduralne – w wielu przypadkach to ofiara musi sama wnieść sprawę do sądu, co jest ogromnym obciążeniem.

  • Izolacja społeczna – brak wsparcia rówieśniczego, ograniczony dostęp do sieci pomocowych sprzyja bezkarności sprawców.


Jak rozpoznać przemoc wobec osoby z niepełnosprawnością?

Przemoc nie zawsze oznacza siniaki. Może objawiać się subtelniej:

  • wycofanie i lęk,

  • nagłe pogorszenie zdrowia psychicznego,

  • ograniczenie kontaktów z rodziną i przyjaciółmi,

  • brak dostępu do pieniędzy czy rzeczy osobistych,

  • niewytłumaczalne urazy lub zły stan higieny.

Każdy z tych sygnałów powinien być alarmem.


Co robić, gdy podejrzewamy przemoc?

  1. Nie ignorować – milczenie daje sprawcy poczucie bezkarności.

  2. Zgłosić sprawę – na policję, do ośrodka pomocy społecznej, organizacji pozarządowej.

  3. Dokumentować – zbierać dowody: zdjęcia, świadectwa, notatki.

  4. Szukaj wsparcia – są organizacje specjalizujące się w pomocy osobom z niepełnosprawnościami.

  5. Działać nawet anonimowo – każdy sygnał może ocalić zdrowie lub życie.


Przykład – historia Anny

Anna, kobieta z niepełnosprawnością ruchową, korzystała z pomocy sąsiada w codziennych zakupach. Początkowo była wdzięczna za wsparcie, jednak po pewnym czasie sąsiad zaczął kontrolować jej finanse i ograniczać kontakty z rodziną. Anna nie miała odwagi zgłosić sprawy, dopóki jej siostra nie zauważyła, że Anna wygląda na zastraszoną i zaniedbaną. Dzięki szybkiej reakcji bliskich sprawę udało się zgłosić, a Anna otrzymała wsparcie organizacji antyprzemocowej.

To przykład pokazujący, że czujność rodziny i otoczenia może uratować ofiarę przed długotrwałym cierpieniem.


Podsumowanie – co musimy zapamiętać?

  • Przemoc wobec osób z niepełnosprawnościami to realny, powszechny problem.

  • Sprawcami bywają zarówno osoby obce, jak i bliscy.

  • Ofiary często nie zgłaszają przemocy – bariery systemowe i społeczne są ogromne.

  • Każdy z nas ma obowiązek reagować na sygnały krzywdy.

  • Solidarność, empatia i czujność to najlepsze narzędzia ochrony.


FAQ – najczęściej zadawane pytania

Jak zgłosić przemoc wobec osoby z niepełnosprawnością?
Można dzwonić na 112, zgłosić sprawę na policję lub do ośrodka pomocy społecznej. Istnieją też bezpłatne infolinie i organizacje pozarządowe.

Czy mogę zgłosić sprawę anonimowo?
Tak, wiele instytucji przyjmuje anonimowe zgłoszenia. Nawet jeśli nie chcemy podawać swoich danych, warto reagować.

Jakie formy przemocy są najczęstsze?
Fizyczna, psychiczna i ekonomiczna. Często spotykane jest też zaniedbanie oraz izolowanie ofiar od otoczenia.

Co mogę zrobić jako rodzina lub sąsiad?
Być uważnym, nie bagatelizować sygnałów, wspierać w kontakcie z policją i organizacjami pomocowymi.


Źródła



💜 Wesprzyj nas, jeśli możesz

Działamy już ponad 20 lat – tworzymy miejsce spotkań, rozmów i wsparcia dla wszystkich, którym bliska jest empatia i otwartość.
Portal jest całkowicie bezpłatny, a rozwija się dzięki osobom, które chcą pomóc nam dalej działać.

buycoffee.to/ipon • 💙 patronite.pl/ipon

Dziękujemy za każdą kawkę i dobre słowo. Razem możemy więcej. 💫



Dodaj komentarz